Sonra salona oturdum ve onun gelmesini bekledim...
Uyuya kalmıştım gözümü açtığımda saat gecenin 1iydi. Hala gelmemişti acaba unutmuş olabilir miydi?
Telefona baktım ne mesaj nede arama vardı. Akhseli aradım.
"Akhsel nerdesin?"
"Evdeyim."
"Buraya gelecektin unuttun mu ?"
"Aklımdan çıkmış. Geliyorum."
Böyle bir gün nasıl unutabilir anlamıyorum. Üstelik evdeyim diyor ama araba sesleri geliyor.
Eve gelmesi çok kısa sürdü buda onun dışarda olduğunun bir kanıtı oldu.
Ama bu günü bozup onunla tartışamazdım. Kapıyı açtım. Altına kot üstüne beyaz bir gömlek vardı. Sanki birbirimize uymak için böyle giyinmiştik.
Karnının aç olduğunu düşünerek onu masaya oturttum. Yaptığım yemeklerden koydum. yemekleri yiyordu ama sanki beyenmemiş gibiydi.
İlk konuşmayı ben başlattım.
"Tadı güzel değil mi?"
"Normal bir yemek işte."dedi kafasını sağ sola sallayarak.
Bu iş iyice gıcıgıma gitmeye başlamıştı.
"Bu günün önemini biliyorsun değil mi?"dedim.
"Yemek yerken konuşma boğazına takılır."dedi
Ne yapmaya çalışıyor? Yemek bitince koltuğa oturup eline bir dergi aldı. Masayı toplayıp laptopu alıp yanına gittim.
"Film izleyelim."
"Sen izle şuanda önemli bir şey okuyorum."
"İstersen sahile inebiliriz."dedim
" Bugünlük burda bırakalım olur mu? Zaten yarın erkenden işe gitmem lazım"dedi.
Böyle bir şeyi nasıl söyler? Daha dağru düzgünce bile konuşmadık. Kendime hakim olamadım kapıyı hızlıca çarparak dışarı çıktım.
~~Akhselden
Onun mutsuz olduğunun farkındayım Ama elimden bir şey gelmiyor.
Anahtarı bile almadan dışarı çıktı. Kapının yanından anahtarı aldım ve peşinden koşmaya başladım. Onu sahilin kenarında yakaladım kolundan tuttum. Nefes nefese kaldığım için eğilmiştim bir elimi dizimden destek almak için dizime koydum nefesimi düzene sokmaya çalıştım. Oysa 1 adım dahi atmadan öylece bekliyordu.
Tuttuğum kolu çekerek yüzünün bana dönmesini sağladım. Makyajı akmış yüzünden yaşlar akıyordu.
"Hiç bir şey eskisi gibi değil artık benden çok uzaklaştın sevgin bittiyse bitsin. Burda başlamıştık burda bitsin."dedi
