Hangisine şaşıracağımı şaşrdım bu sadece ateşimi ölçmek için miydi? Düşüncelerimi okuyabiliyor muydu?
"İyi ateşin düşmüş. Yemeğini bitir sonrada uyu mutfak için birilerini yollarım." Diyip kapıya doğru gitti
"Belediyeden mi?" Dedim sırıtarak.
"Hıı burayı mühürletcem gereksiz bir ortam nasıl olsa."
"Neden böyle bir şey dedin ki?"
"Önüne gelenin girdiği bir yer ne kadar önemli olabilir ki" diyip kapıyı hızlıca çarptı ve gitti.
"Gıcık şey hiç mi normal bulmaz beni anlamıyorum ki. Ayrıca ben burda hastayken Mert nerelerde onu merak ediyorum."
En iyisi hazırlanıp Mertin iş yerine gitmekti. O anda kapı çaldı Akhselin göndereceği kişimi gelmiştiki acaba?
Kapıyı açinca Mertle karşılaştım. Onu görünce aslında gitmek istediğim kişinin yanı o olmadığını anladım.
"Nasılsın?"
"Artık iyiyim. Sen?"
"Bugün müdür 3 ümüzüde istemişti ona gitmek için seni almaya geldim."
"Biraz bekle hazırlanıyım sonra çıkalım. Ama Akhsel işe gitmişti ona da söylemeliyiz."
"O zaten orda çalışıyor."
"O zaman siz arkadaş mısınız?"
"Hayır. Birbirimizin yerine bakıyoruz Onun olduğu günlerde ben benim olduğum günlerde o olmaz. Ben onu tanıyordum ama onun beni tanıması zaman almış olmalı." Bu sözlerin arkasına kötü sırıtmasınıda eklemeyi unutmadı.
"Bekle biraz giyinip geliyorum."
Gri eteğimi beyaz kısakollumu ve beyaz ayakkabılarımıda giyince yanıma kücük gri çantamı alıp odadan çıktım.
Mertin bana bakısları 'değiştir şunu' der gibiydi ama dünku olaydan sonra ses çıkara bileceğini sanmıyorum.
Yanından geçerken kolumdan tuttu. Ona dönüp
"Ne oldu?"dedim
"Hiç. Hiç birşey. Sadece seni seviyorum."
Bu kelimeleri beni etkilememişti ama Yüzümün ona karşı yumuşamasına sebep oldu.
Kapıda duran kız dikkatimizi dağıttı bir yandanda söz sırasının bana gelmemiş olması beni mutlu etti.
"Merve?"
Tanımıyordum ama o beni tanıyor gibi. Kız Merti görünce duruşunu ve konuşmasıni değistirdi
"Beni Akhsel bey yolladı. Bana anahtarı verebileceğinizi söyledi. Yapmam gerekenler varmış."
Neden Merti görünce farklılaştı? İlk başta 'Merve' dedi şimdide hiç tanımıyormuş gibi resmi konuşmaya başladı.
"Sanki iş toplantısındayız beymiş" diyip dilimi çıkartınca kız içinden gülmeye Başladı yüzüyle bunu tutmak istediği belliydi ama yanakları saklayamıyordu.
"Ne işi bu?" Dedi Mert
"Önemli değil eşyalarıni aldıracakmış geç kalmayalım." Diyip Mertin kolundan tutup sürükledim.
İşte kafeye geldik. Mert ve Akhselin yanyana geleceği yetmiyormuş gibi birde müdürlerinin lafları olacak.
