31.bölüm

59 4 0
                                    

Kıyafetimi giyip dışarı çıktım.  O anda çantamın yokluğunu fark ettim koşarak kafeye doğru gitmeye başladım.

       

~~Akhselden

Dışarı çıktığımda Merveyi göremeyince endişelendim nereye kaybolmuş olabilirdiki hemde bu halde..

Etrafıma bakınarak ismini bağırıyordum. En sonunda onu karşı yolda koşarken gördüm.

Tekrar ismini bağırdım ve yanına doğru koşmaya başladım sanki beni duymuyormuş gibi koşmaya devam ediyordu.

Onu yakaladım ve kolundan tutup çevirdim.

"Nereye gidiyorsun?"

"Çantamı bulamıyorum kafede bırakmış olmalıyım."

"Ne çantası?"

"Beyaz parlak çantam. Onu gördün mü hiç? Onu bulmam lazım." Diyip elimden kurtuldu ve yine koşmaya devam etti.

"Benim aldığım çanta." Daha şiddetli bağararak "Durrrr birlikte gidelim."dedim

"Seni bekleyemem çok yavaşsın."

Alt tarafı çanta "üzülme kaybedersen yenisini alırım."dediğimde durdu arkasını döndü ve hızlı adımlarla bana doğru geldi.

"Bana yenisi değil bana o lazım." Dediğinde kendimi tuhaf hissettim hatırlıyor muydu yoksa o çantaylamı hatırlamaya çalışıyordu?

Baya bi önümden gitmeye başlamıştı aramızda nerdeyse yarım kilometre vardı.

O durunca bende durdum Merti gördüğünü fark ettim. Bu çocuk zamanlamasını çok iyi yapıyor.

Ne konuştuklarını bilmiyorum ama Merve onu görünce çantadan vaz geçmiş olmalı ki onunla birlikte Mervenin evine doğru gitmeye başladılar. Bende o çantayla hatırladığını düşündüm aptal gibi.

O an aklıma hastalandığım gün geldi Merve o gün beni evine götürmüs ne kadar ısrar ettiysemde beni bırakmamıştı. Mertin burnu kanıyordu muhtemelen onun içinde aynısını yapacaktı.

İyi bir plana ihtiyacım var ama Mervenin yanına elim boş gidersem plan ters teper bu yüzden ilk önce çantayı bulmalıyım.

Sahile indim. Yolda düşürmüş olacağını düşündüm ama etrafta yoktu. Aklıma kafe geldi oraya gidip kalan eşyalar bölümüne baktım çanta ordaydı.

Çıkarken müdürle karşılaştım bugünkü kavga hakkında yarın üçümüzlede konuşmak istiyordu.

Tabi bizimde en son istediğimiz şey üçümüzün tekrar bir araya gelmesi.

"Şu Mertten kurtuluyum 3 gün boyu Merve ne derse onu yapıcam."

Sonunda Mervenin binasına gelmiştim. İçeri girdim, asansörün kapıları açıldıgında Mertle karşılaştım.

"Gerçekten işini iyi yapıyorsun. O sözlerinde bu kadar ciddi olduğunu bilmiyordum. Ama artık daha dikkatli olucam merak etme."dedi

Ne demek istediğini anlamasamda ona tek kelime etmeden asansöre bindim ve yukarı çıktım nasıl olsa olanları Merveden öğrenirdim. Aa tabi şimdiki Merve olanları anlatırsa. Neyseki geçerli bir bahaneye sahibim. Çantaya.

Zili çaldığımda hiç bir ses yoktu. Acaba Merve önceden mi çıkmıştı? Bir anda bir ağlama sesiyle Mervenin

"Mert sonra konuşalım" dediğini duydum.

Kapıyı yumruklayarak "ben Akhsel aç kapıyı konuşalım." Dememe rağmen ses çıkartmadı sinirden aklıma kötü şeyler geliyordu.

İkinci KarşılaşmaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin