"போஸ்ட்மார்ட்டம் செய்தாச்சு சார், கிடைச்ச ரிப்போர்ட்ட வச்சுப் பார்க்கறப்ப ரொம்ப சென்சிடிவான கேசா தெரியுது. அதனால, சீஃப் டாக்டர்கிட்ட தகவல் சொல்லியிருக்கோம். காலைல வந்து பார்த்துட்டு, இன்ஸ்பெக்டர்ட்ட அவரே பேசறதா சொன்னார்."
காவலர் சரியெனத் தலையசைத்துவிட்டு வெளியேற, ரேணு அவனிடம் திரும்பினாள்.
"எப்படி ஜெர்ரி.. இதை இவ்ளோ.. சாதாரணமா சொல்ற?"
அவளது குரலில் தொனித்த பதற்றத்திற்குக் காரணம் புரியாமல் பார்த்தான் ஜெர்ரி.
"ஏன்? ரிப்போர்ட்ஸ் எல்லாத்தையும் நான் இப்படித்தான் சொல்வேன். இருக்கறதை சொல்றதுக்கு நான் ஏன் கவலைப்படணும்?"
"அதில்ல... ஒரு.. compassion, empathy... எதுவுமே வராதா? அந்த-- அது இன்னைக்கு தான்-- அதாவது.. நேத்து அது ஒரு உயிருள்ள ஆள்... இப்ப இல்லை. அது-- அது உன்னை பாதிக்கவே இல்லையா?"
அவன் லேசாகத் தோளைக் குலுக்கிவிட்டு, "நேத்து இல்ல, மூணு நாள். அந்த ஆள் செத்து, மூணு நாளாச்சு." என்றான் அமைதியாக.
ரேணு அதிர்ந்து நின்றாள்.
"மூ.. மூணு நாளா!?"
"இவ்ளோ எமோஷனல் ஆகவேண்டிய அவசியமில்ல. உங்களுக்கு அது ஒரு சடலம். எங்களுக்கு அது ஒரு கேஸ். ஒரு விடை தெரியாத கேள்வி. பதிலைக் கண்டுபிடிக்கற வரைக்கும் அதுக்கு மதிப்பு. அப்பறம் அந்த கேசை மூடிட்டா, மனசுல இருந்தும் அதை ரிமூவ் பண்ணிடணும். மனசுல எல்லாத்தையும் சேர்த்திக்கிட்டே இருந்தா, நிம்மதியா வாழவே முடியாது.
அப்பறம், கேஸ் சென்சிடிவா இருக்கறதால, சீஃப் டாக்டரைக் கேட்காம உனக்கு நியூஸ் தர முடியாது, சாரி"
தன் கையிலிருந்த காகிதத்தை வேகமாகக் கிழித்துப்போட்டாள் அவள்.
"எனக்கு இந்த நியூஸ் வேணும் ஜெர்ரி! திக்கற்று நிக்கற நேரத்துல, எனக்குக் கிடைச்ச ஒரு முக்கியமான பற்றுதல் இது. எனக்கு மட்டுமில்ல, எங்க சேனலுக்கும் இது வேணும். வேற எந்த டிவி சேனலும் ஏறெடுத்துப் பாக்கலைல்ல? நான்தானே மொதல்ல வந்தேன்? அப்பறம் நியூஸ் தரலைன்னா என்ன நியாயம்??"
YOU ARE READING
உயிர்வரை தேடிச்சென்று
Mystery / Thrillerவாழ்வில் தான் இழந்த இடத்தை மீட்க நினைக்கும் ஒருவள்.. வாழ்க்கையில் எதுவும் இருந்தால்தானே இழப்பதற்கு என்று ஒருவன்.. இருவரும் இணையும் ஒரு மையப்புள்ளியாய்... ஒரு மர்மம். என்று தொடங்கியதெனத் தெரியாததொரு கேள்வி இரவுக்கனவுகளின் அமானுஷ்யமாக இருவரையும் உலுக்...
