euphony ~ kth

2.3

Taehyung mutfağın temizliğini bitirip yanıma geldiğinde ben de elimdeki korku filmini ona gösterip gülümsedim, eğlenceli bir şeye benziyordu.

"O şeyi izlemem ben." dedi elimdeki filme iğrenircesine bakarken. "Hadi ama Taehyung gerçekten çok eğlenceli olacak." dedim, tüm korku filmleri aynıydı nasılsa, ana karakterleri aptal olurdu ve sessizlik çöktüğü anda ekrana aniden bir şey gelirdi.

"Korkarsan bana sarılabilirsin." dedim ona göz kırpıp, "Ne korkacağım bundan, ben sen korkarsın diye istememiştim." dedi ve inandığımı sanarak filmi yerleştirip ışıkları kapadı.
Televizyonun karşısındaki koltuğa oturup filmin başlamasını bekledik, başları sıkıcı olsa da sonradan eğlenceli olmaya başlamıştı, gerilimli bir kısım geldiğinde Taehyung'un elini tuttum, ben korkmuyordum ama eğer o bu tarz şeylerden korkuyorsa filmi seçen kişi olarak yanında olmam gerekirdi.
Birkaç saniye bana, ardından ellerimize baktı ve yeniden filme odaklandı. Elimi tutmayı ise hiç bırakmadı.
İki saat böyle geçti, aynı dediğim gibi ana karakter aptaldı ama film eğlenceliydi, ve pek korkunç da değildi, daha çok gerilim tarzındaydı.

Taehyung en sonunda elimi bırakıp film hakkında yorumlar yaparak mutfağa gitti ve şarap bardaklarıyla birlikte açtığı şişeyi getirip ortadaki sehpanın üzerine koydu.
Benim bardağımı bana uzattıktan sonra tekrar yanıma oturdu ve başını omzuma koydu, "Keşke zamanı durdurabilseydim."

"Keşke.." diye mırıldandım, o kadar huzurlu ve güzel bir gün geçirmiştim ki...

"Kızlara haber vermeyi unuttum." dedim aniden ve kafasını kaldırdıktan sonra telefonumu alıp tekrar yanına oturdum.
Elimle kafasını yeniden omzuma koymasını sağladıktan sonra telefonumu açıp bildirimlerimi kontrol ettim, epey kişi mesaj atmıştı.
Öncelikle annemden gelen mesajlara cevap verdikten sonra Aera ile olan konuşmamıza girip ona bu gece gelmeyeceğimi ama sabah erkenden orada olacağımı anlatan bir mesaj yazdım.
Ji-ho ile olan grubumuzda da birkaç mesaj vardı ama girip okumadım ve telefonumu kenara koydum, "Gel sana kıyafet vereyim de üzerini değiştir." dedi Taehyung ama kafamı salladım, "Yanımda kıyafet var."

Ardından tekrar ayaklanıp çantamdaki kıyafetlerimi aldım ve bu kattaki banyoya girip üzerimi değiştirdim.
Kenarda duran makyaj temizleme suyuyla makyajımı çıkartıp çöpümü çöp kutusuna attıktan sonra çıkardığım kıyafetleri de katlayıp kurutma makinesinin üzerine bıraktım, nasılsa sabah da burada giyinecektim.

Taehyung'un yanına gittiğimde "Sabah yedi buçuk gibi çıkarız olur mu?" diye sordu, şirkete dokuz buçuk gibi gitsem sorun olmayacağından kafamı salladım.
"O zaman uyku vakti, gel kalacağın odayı göstereyim." dedi ve birlikte üst kata çıktık, kendi odasının tam yanındaki odanın kapısını açtı. "Bir şeye ihtiyacın olursa seslenmen yeterli." dedi. "Tamamdır teşekkürler." dedim ve birkaç saniye bakıştık. "İyi geceler o zaman."dedim hemen ardından.

O da bana iyi geceler dedikten sonra odadan çıktı ve kapı sesinden anladığım üzere odasına girdi.
Ben de ışığı kapatıp içeri vuran sokak lambasının ışığında uyumaya çalıştım.
Aradan zaman geçtikçe uyuyamayacağımı anladım, ayağa kalkmamı sağlayan şey ise dışarıda yağmaya başlayan kar oldu.

Yılın ilk karını görmemle çocuksu hislerime engel olamayıp izlemeye başladım, keşke hemen tutsaydı da bir an önce tadını çıkarabilseydik.

Huzurlu bir şekilde yağan karı izlerken bugünü düşündüm, Taehyung ile sadece oturmak bile bana keyif veriyordu.

Uzun zamandır böylesine rahat hissetmemiştim, onun yanında tamamıyla güvende ve iyi hissediyordum.
Birkaç gün sonra gidecek olması ise beni üzüyordu, devamlı onunla yan yana olmak istiyordum...