euphony ~ kth

1.1

Ertesi gün güneşin ilk ışıklarıyla uyanıp daha sonradan unutmamak için kızlara mesaj atmıştım.

Yurda hemen yerleşip her şeyi halletmek istiyordum çünkü ne kadar ertelersem o kadar kafamı kurcalayacaktı.

Bu yüzden kızlara müsaitlerse bugün eşyalarını almaları gerektiğini söyledim, büyük ihtimalle hepsi uyuyordu.
Tekrar uykuya dalamayacağımı anladığımda önce sıcak bir banyo yaptım ve hızlıca havlumu kafama sardıktan ve üzerimi değiştirdikten sonra mutfağa indim. Elimden geldiğince sessiz olmaya çalışarak kahvaltı hazırlamak istiyordum çünkü son zamanlarda annem ve babama hiç zaman ayıramamıştım ve tek evlatlarının günden güne böyle mutsuzlaşmasının onları korkuttuğunu biliyordum.

Bu yüzden artık iyi olduğumu onlara belirtmek istiyordum.
Yarım saat içinde krepleri hazırlamış, babama çok sevdiği omletlerden pişirmiş ve kahvaltılıklarla birlikte çay koymuştum.

Annem sabahlığının kuşağını sıkıca bağlarken içeri girdi ve uykulu gözleri birdenbire açıldı, şaşıracağını biliyordum.

"Vay canına, yoksa hâlâ rüyada mıyım?" diye konuşup şakalaşmıştı fakat içimden geldiğini o da biliyordu.

"Eh, kahvaltı hazır olduğuna göre ben de babanı uyandırayım." demiş ve tekrar geldiği yerden geri dönmüştü.

Babam içeri geldiğinde annem gibi şaşırmış olmasa da yanaklarımdan öpmüştü ve hep birlikte kahvaltı yapmıştık.

Planım bugün evden yurda götüreceğim şeyleri de ayarlayıp yarın yerleşmekti ve bunun için kızların da hazır olması gerekiyordu.

Babamı ve annemi yolcu ettikten sonra hızlıca mutfağı toparlamış ve yatağıma geri kurulmuştum, saat daha çok erkendi.
Büyük ihtimalle dün gece çok fazla ağladığımdan olsa gerek direkt uykuya dalmış ve deliksiz bir uyku çekmiştim.

Aklıma Taehyung gelince yine daldım, dün gece kesinlikle onunla gitmemeliydim. Daha yeni tanıştığım birinin karşısında bu kadar zayıf görünmek kendimi berbat hissetmeme ve ne kadar kabullenmek istemesem de utanmama neden olmuştu. Fakat yine de ona minnettardım.

Hava bugün yağmurluydu, bu yüzden içime dolan üzüntüye engel olamadım.
Pekâlâ, dedim kendi kendime. Madem Yeji için devam etmeyi kabul ettim, duygularımı insanlar da bilmeli.

Bu yüzden önce not defterimi ve ardından ses kaydedicimi açıp hiç zorlanmadan Yeji için yazacağım bir şarkının temellerini attım.

Akşama doğru kızların hepsi hazır olduklarına dair mesajları gruba gönderdiklerinde menajerimiz ile konuşma işini tabiki bana bırakmışlardı.
Aramaya gerek olmadığını düşündüm ve hemen mesajlara girip bir sohbet oluşturdum.

Ha-rin: İyi akşamlar, kızlar ve ben her şeyimizi hazırladık. Müsaitseniz yarın yurda yerleşmek istiyoruz.

Resmi mesajlar atarken hep gerilirdim ama Ji-ho'nun iyi bir insan olduğunu düşündüğüm için pek kafaya takmamıştım.

Ji-ho sunb. (şirket): Şirketin temin ettiği bir araba ve şoför var. Adreslerinizi bana gönderirseniz yarın birlikte gideriz.

Ardından ise kızların ve benim adreslerimi gönderip, hangimizin evinden başlamasının daha uygun olacağını söylemiştim ve konuşma bitmişti.

Kızlara da haber verdikten sonra rutin işlerime devam etmiştim.

....