Gitmeler

24 13 2
                                    

Herkes gider mi sevdiğinden?...

Gitmek istemezken bile.

Gitmek en çok sevene yakışmaz. Ama zehirli bir sarmaşık gibi en çok sevene yapışır! Mecbur kıldırır. Gideni de kalanı da mecnun ettirir...

"Aşk mıdır? Yoktan var eden şu küçücük yüreğimi,
Aşk mıdır? Seni bana beni sana yar eden.
Aşk mıdır? Taştan kalpleri cennet bahçesi eden.
Aşk mıdır? Kadere boyun eğerken, beni senden vazgeçirmeyen..."

Kader neden mecbur kılar seven birini böyle acı gitmelere?...

Sahi kader mi mecbur kılar? Yoksa seven mi bıkar çözüm aramaktan?

Sanmam seven çözüm arıyordur elbet. Ama kaderin oyunu bazen sert oluyor. Sonunda nedenlerin ile kala kalıyorsun.

Amalar, fakatlar hiç biri birşey ifade etmiyor. Sonunda herkesin hatta kaderin bile haklı sebepleri oluyor.

Ve sen 'demek ki zamanı gelmemiş daha' diye kendini avutuyorsun.

Zaman ne güzel kavramdır öyle...

Bekletir, yorar, yıpratır, öğretir. Bir annenin çocuğuna hayatı öğrettiği gibi öğretir. Sevmenin, zaman ve sabır işi olduğunu....

Öyle güzel öğretir ki, sevgiyi beklemek bilir insan...

"Aşktır bekler bekledikçe güzelleşir. Güzelleştikçe daha bi' sevdirir"

Aşkı bekleten kaderdir. Kaderden emri bekleyen zaman...

Kader izin vermedikçe ne bir adım ileri gidebilir insan, ne bir adım geri...

Her öğretmenin farklı bir anlatım şekli vardır. Kaderin de öyle...
'Bekle çocuk! Beklemeyi öğren! Zamanın değerini bil! Ve benim varlığımı unutma! Herkes ve herşey bekler. Ama ben beklemem! Uyanık ol! Çünkü sen bir ömür beni bekleyecek, bir ömür doğru anın peşinden koşacaksın. Ama ben, biz seni beklemeyeceğiz çocuk. Ben yazılanı göstereceğim bir bir. Zaman akıp gidecek. Ve sen, sen çocuk bir gün olmayacaksın. Bunu bilerek yaşa, yaşarken öğren, öğrendikçe sev...'

***

'Korku bütün bedenimi ele geçirirken, mantığım ne olduğunu anlamaya çabalayıp durdu.

Karşımda ki ses; çığlıklar eşliğinde benden yardım dinlenirken, bir an durup, düşündüm.

'Duymazdan görmezden gelsem ne kaybederim?' aklımı kemirip duran bu düşünceye karşı koyamadım.

Mert'in bakışları üzerimde kilitlenmişti. Bunu metrelerce uzakta olsam bile fark edebiliyordum.

Tekrar duyduğum çığlıklarla telefona odaklandım. Kısık ve güçlü bir sesle "ne istiyorsun?" dedim.

PERÌODOSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin