Chapter 7
Spencer
"ANG best friend ko ay tsundere." She can't stop chanting those words. Damn this little annoying creature.
"Can you shut up?"
"Ang best friend ko ay tsundere." Fuck, naririndi na ako sa kanya. I don't want to reach my limit that the only way I'll think to shut her up is to cut her tongue.
"What the hell, AC? When will you stop chanting that annoying remarks of yo---." I didn't have the chance to stop my qiestion when she scream like a crazy woman who was freed in the mental hospital.
"Yeheeey. You called me AC again!" Nawiwirduhang napatingin sa kanya ang mga kapwa namin estudyante dahil tila kilig na kilig siya habang nakayakap ng mahigpit ang mga braso niya sa braso ko.
Damn this crazy woman, she's testing my patience.
Tapos na ang dalawang oras na orientation sa Central Hall. Nakakainis lang na pagpasok palang namin sa loob pinagtinginan agad kami dahil sumigaw itong baliw na babae sa tabi ko.
She fucking shouted a "GOOD MORNING, EVERYONE. MAY BEST FRIEND AKONG TSUNDERE!" Everyone stared at us like we are an outer space creature. I felt my face heated up because of shyness. Hindi ako sanay sa atemsyon. Labing-isang taon akong nakatago sa hawla ko kaya't hindi ako sanay sa atensyon na nakukuha namin.
She fucking heckled a board member who's having a drama on the stage.
Yung iba natulala, nagulat, nainis at naepalan sa biglang pagsulpot namin. Kasama ako sa pinagtinginan dahil nakalingkis siya sa akin na parang ahas. She is the real definition of crazy.
We are heading to the Cafeteria, because it's time for our lunch time.
I immediately left her in the Cafeteria door. Apat ang counter, doon ako pumila sa pangatlo na anim na tao lang ang nakapila.
Dumarami na ang mga tao sa cafeteria. Unti-unti na rin na napupuno ang mga counter. Marami na rin ang nakapila sa likuran ko.
It's now my turn.
"1 carbonara, 2 lasagna, 3 brown rice and 4 rosted chicken, 4 box of hawaiian overload pizza. 1 box of choco-caramel doughnut. 5 bottles of water." I handed her my card. I ordered a food for AC too.
Napatingin ako sa kinauupuan niya. Para siyang tanga na nakaway sa akin. Hindi siya cute dahil mukha siyang may sayad. Napailing nalang ako sa naisip.
"Dine in or take out, ma'am?" Tanong ng babae habang nakataas ang kaliwang kilay. Sinamaan ko siya ng tingin kaya't tinitigan niya akong mabuti, ng parang may maalala ay bigla itong namutla yumuko.
"Take out." Nakangisi kong sabi.
"You can sit while waiting for your ord---" Hindi niya na natapos ang pagsasalita niya dahil sa gulat. Ako rin ay nagulat ng biglang my tumulak sa akin. Tumalsik ako sa kabilang pila ng mga estudyante. Mabuti na lang at na i-balanse ko ang aking sarili.
"Get me a 3 box of pepperoni pizza and a lemon juice. NOW!" Kung makautos siya para lang siyang nagpapalaro ng Bring me. Nagmadali yung cashier na pumunta sa kusina para masabi yung order ng bwisit na babae na ito. She glanced at me and teasingly smiled when she saw a bruise in my right arm.
"Oh. You're the new student, right? I'm sorry I didn't saw you." She stared at my eyes and flip her hair. Nanatili lang akong nakatayo roon at tinitigan siya pabalik.
"Really? Wala ka palang mata." I smirked at her. The fear crossed in her eyes but she immediately hide it.
"You have a guts to answer me without any respect huh? If I'm right you didn't know how powerful I am. I'll give you a brief of my identity. So you'll know that you need to respect me. I'm Cassandra Leonel Y Aguirania. The Mafia Heiress of Aguirania Mafia. One of the most powerf--"
