Chapter 19
Spencer
"WHAT the fuck are you doing here?" He smiled wildly. Nakita ko pang nakatusok na ang katana sa dingding ng kwarto ko.
"Uh?" Kunyari pa syang nag isip.
"You will answer my question or I will fucking let you eat my bullets?" Kinasa ko ang pistol at nakita ko pang namutla sya,
"V-visiting my best friend?"
"Who is your fucking best friend, asshole?"
"A-h.. e-eh.. Spencer Hais---"
Bang!
Dinaplisan ko sya sa kaliwang pisngi.
"Oh fuck! My gorgeous face! Damnit." Hinawakan nya ang pisngi nya. Paiyak na si gago. Hinila ko ang kwelyo ng suot nyang polo shirt.
"As far as I fucking remember, I don't have a fucking best friend, dimwit."
"Tangna oo na!"
"Are you cursing at me?" Namutla sya lalo. Dahil nakataas na rin sya ngayon. Kahit kasing tangkad nya si ocean guy. Kayang kaya ko parin siyang tirisin.
"N-no."
"What is your business here?"
"I am studying here."
"Where?" Nagdadalawang isip sya sa pag sagot.
"S-sinister U-university, Queen." Tumalim ang tingin ko sa kanya.
"Don't call me Queen." Binitawan ko na sya.
Mr. Chan always calling me Queen. But I'm not a Queen. Masyado lang syang makulit at gusto nya akong tawagin ng ganoon. Dala narin ng takot nya sa akin. Masyado daw akong malakas at wais mag isip kaya papasa daw akong reyna. What a wicked thinker he is. But I'm not a Queen nor a royalty. I'm just a simple girl with no identity. I may be the heiress of V&A Mafia. Pero wala na ito ngayon. Matagal ng bumagsak na kahit subukan kong itayo ay hindi ko kakayanin.
Tatalikod na sana ako sa kanya ng..
"You're my queen." Mahina lang ang pagkakasabi nya ngunit narinig ko. Nakita kong nanlaki ang mata nya dahil ngayon lang ata nag sink in sa maliit nyang kokote na meron akong skilled senses. Hindi ko na sya papansinin. Gago sya ng makilala ko kaya hindi ako tatablan ng mg kalokohan nya. He is a fucking manipulator.
"O-oy Penc--"
"Try to fucking say that fucking nickname and I will really gonna fucking let you eat this fucking bullets of mine." Naitaas nya ang dalawang kamay nya. Lalo kong itinutok ang pistol sa tapat ng bibig nya.
"Are you stalking me?" I know I sound assuming. Pero niting nakaraang mga araw. May nasunod lagi sa akin.
"O-oy n-nakalimutan ko lang t-talaga eh-H. I-i'm n-not s-stalking you. D-drop that f-fucking g-gun." Tumigil sya sa pagsasalita pero hindi ko ibinaba ang hawak kong baril. Para na syang maiihi sa takot. Ang alam nya ay hindi ako marunong gumamit ng baril na pang protection lang ito.
"S-sabi ko nga m-magpapaliwanag ako k-katapat nya-an hehehe. I'm studying in Sinister University before the news spread that you're in the Philippines." I want to ask him why I didn't saw him in my first day. Kaso assuming sya kaya wag nalang.
"Hmm?" Ibinaba ko na ang pistol at pumasok na ulit ako sa banyo para magbihis. I can still feel the gaze of that pervert guy.
Nang lumabas ako ay wala na sya sa kama ko. Agad akong lumabas ng kwarto dahil baka kung ano ang gawin nya.
Pagbaba ko ay nakita ko agad syang masayang nakikipag kwentuhan kay Mr. Chan na ngayon ay nakangiting nagluluto.
My forehead wrinked. Kailan pa sila naging ganito ka close? Kakarating lang ng lalaking ito. Ngunit nagtiwala agad si Mr. Chan sa kanya. Kinuha ko ang Death Machine na nakasuksok sa vase. Habang nilalagyan ng magasin ay napatingin sila sa akin. Malakas ang tunog ng pagbagsak ng mga dating laman nito. Sabay silang namutla ng makita nilang kulay pula na ang mata ko.
"Q-queen."
Itinutok ko sa kanilang dalawa ang hawak ko kaya agad nilang naitaas ang kamay nila.
"What are you still doing here, Z?" Mas namutla sya ng sa kanya ko lang itutok ang Death Machine.
"I missed Mr. Chan. He missed me too. How about you, H? Did you missed me?" Nakuha nya na ulit ang tapang nya ha.
"My baby missed you." I'm reffering to my death machine. His face paled. I smirked.
"Nice joke, Queen. Hehe tawa ka nga Mr. Chan." Ang uto-uto namang si Mr. Chan ay tumawa nga. Napailing na lang ako sa kalokohan nya, he loves teasing and playing other people. Ngunit hindi nya ko kaya.
Isinuksok ko ulit ang DM sa vase. Kinuha ko ang niluluto ni Mr. Chan. Napatitig ako sa pagkain na niluto nya. This is an Italian food. Halo-halo ang sangkap nito at alam ko kung sino ang may pakana kung bakit ganito ang magiging lunch ko. Tanghaling tapat at nakakapang init ng ulo.
"Did you cooked a white rice and my request, Mr. Chan?" Napatingin ako kay Z na masayang kumakain ng paborito nyang Mixte Deciosus Pascere. The brown rice is different in this food. The half of it was yellow rice and the half of it was brown rice but has a vegetables, hotdogs, meats, and other foods that I don't eat. Nakahalo na ito dito. One serve nor meal.
"N-no, Q-queen."
"Why?" Naramdaman kong napatigil si Z. He knows that I don't eat MDP.
"I am the one who request this, H." Ngayon ko lang napansin ang pagbabago nya. Mas tumangkad sya at naging masculine ang katawan nya. His German features are now visible. More than 5 years syang hindi nagpakita sa akin. Siguro nga nakalimutan nyang hindi ako nakain ng ganto pero ako.. hindi ko makakalimutang patayin sya kapag hindi ako nakakain ng lunch ko. Lunch is very important to me. I don't eat breakfast, just black coffee. I only eat normal food in my lunch and when dinner comes it's depends on my mood.
Now that I am fucking mad because my order was not follow.
"I'll cook your favorite, H." So, he still knew my favorite food huh? Kukunin ko na sana ang DM para patayin sila pero mabilis nyang nahawakan ang braso ko. Napatingin ako sa paligid para hanapin si Mr. Chan pero wala na ito.
"Cook before I--" Bumaba ang kamay nya papunta sa kamay ko. He kissed my hand. Anong pakulo nanaman to?
"Of course, H."
Umupo nalang ako sa stool habang nagluluto sya. Mas magaling pa sya sa mga international chef. Cooking is really his passion.
"Kailan ka pa nagsimulang pumasok sa SU?"
"First day."
"May nakabangga ka na ba? I hope no one. But it's you. Nothing is impossible in Spencer Haisley Agassi." Alam nyang short tempered ako. Kaya lapitin ako ng gulo.
"Had." He stopped cooking. Mabilis syang napalingon sa direksyon ko.
"Hwer?" It's german. He is half German.
"I don't know them and I don't care."
"I just hope that it's not the Czar and the Sovran Huddle." Narinig ko nanaman ang laging pinag uusapan ng mga bubuyog sa university.
Who the hell is them?
