Terug in de tijd

Deel 3

Eva pov:

Medelevend kijk ik naar het lichaam dat in de boom hangt. Het is een jong meisje. Een meisje met nog een heel leven voor zich. Een meisje dat waarschijnlijk heel veel dromen had. Dromen die nu nooit meer uit kunnen komen, omdat er iemand zo egoïstisch is geweest om haar in deze boom te hangen.

'Ze leefde nog toen ze werd opgehangen' klinkt de stem van Wolfs achter mij. Ik zucht. Wat een verschrikkelijke dader is dit geweest. 'Ze is waarschijnlijk ook verkracht' gaat Wolfs verder. Ik draai me geschrokken om. 'Verkracht?' herhaal ik vragend. Wolfs knikt. 'Haar kleren zijn gescheurd en ze heeft veel verwondingen' Ik zucht. Het is lang geleden dat ik een verkrachtingszaak heb gedaan, en dat zou ik graag zou houden. Zulke zaken liggen voor mij nogal gevoelig. Simpelweg omdat ik er zelf ervaring mee heb.

'Hebben we een naam?' vraag ik. 'Ze heet Anna Verhoeken en is 15 jaar' Weer heb ik moeite om mijn tranen binnen te houden. Toen ik 15 was werd ik ook verkracht. Door mijn eigen vader. Allerlei herrinneringen komen naar boven, maar ik mag het niet laten merken aan Wolfs. Niemand mag weten wat er toen allemaal gebeurd is.

'Gaat het wel?' vraagt de bezorgde stem van Wolfs. Ik knik, zodat ik mijn trillende stem niet hoef te laten horen. Wolfs kijkt twijfelend, maar vraagt gelukkig toch niet verder. Dat is voor mij een enorme opluchting. Niemand hoeft iets over mijn verleden te weten te komen. Mijn vader is nu toch al dood. Gelukkig wel. Samen, hand in hand, lopen we naar de auto en gaan we onderweg naar het politiebureau.