Terug in de tijd

Deel 16

Eva pov:

Ik knipper voorzichtig met mijn ogen, zodat ze kunnen wennen aan het felle zonlicht. Mijn armen branden, doordat er een strak touw omheen zit, die ik met geen mogelijkheid los kan krijgen. Ik kijk angstig om me heen. Het is stil. Te stil. Ik heb geen idee waar ik ben, maar het is een kale, koude kelder. Opeens gaat er een schock door mijn lichaam. Ik begin zwaar te ademen. Het bed waarop ik lig, het is precies hetzelfde als vroeger. Hetzelfde dekbed, hetzelfde kussen, het voelt zelfs hetzelfde aan. Zacht en glad.

Als ik nog beter om me heen kijk springen de tranen in mijn ogen. Alles is nagemaakt, alles ziet er hetzelfde uit als mijn kamer uit mijn jeugd. Alles is voorbereidt. Dat moet wel. Hij heeft Anna verkracht en vermoord om mij gek te maken. Om mij in de val te lokken en mij weer in zijn handen te krijgen. Hij heeft zelf zijn dood in scene gezet. Deze man, mijn vader, is nog gekker dan ik ooit heb kunnen denken.

Wolfs pov:

Ik sta voor de kamerdeur van Eva. Ik neem nog een grote hap adem en klop dan zachtjes op de deur. Ik krijg geen reactie. 'Eva ben je daar?' Nog steeds geen antwoord. Ik besluit de deur te openen, met de sleutel die ik mee heb gekregen. 'Eva?' roep ik nog een keer, terwijl ik de kamer inloop. Ik controleer alle hoeken, maar nergens is een spoor van Eva. Al haar spullen liggen er nog wel, dus ze moet terugkomen. Tot die tijd zal ik hier wachten. Ik stort me neer op haar hotelbed en pak een tijdschrift, die op een stapeltje naast het bed ligt. Nu is het afwachten tot ze terugkomt en ik haar kan overhalen om weer mee naar huis te gaan. Ik hoop met heel mijn hart dat ze meegaat.