Terug in de tijd

Deel 10

Wolfs pov:

Voorzichtig, om Eva niet te laten schrikken, steek ik de sleutel in het slot van de Ponti. Ik heb een prachtige ketting gekocht bij de juwelier om de hoek. Ik weet ook wel dat dit onze ruzie niet goed gaat maken, maar misschien kan het de pijn verzachten.

'Eva ik ben thuis' roep ik. Het blijft opvallend stil. Te stil. Ik loop de keuken binnen. Het ziet er ongebruikt uit. Alsof er sinds vanochtend niemand meer is geweest. Bezorgd loop ik de trap op en controleer ik alle kamers, maar er is geen spoor van Eva. Eva is hier niet geweest, dat is nu wel duidelijk. Gehaast pak ik mijn mobiel uit mijn zak en toets ik het nummer van Eva, die ik helemaal uit mijn hoofd ken, in. Als hij een paar keer over is gegaan, geef ik het op. Eva wil vandaag niet gevonden worden. Ik besluit het erbij te laten en naar bed te gaan. Eva komt vanzelf wel weer terug. Als ze er klaar voor is.

Eva pov:

Met mijn mobiel in mijn hand lig ik in mijn bed, in een hotel. Ik zie ook wel dat Wolfs heeft gebeld, maar hij moet mij met rust laten. Ik heb geen zin in zijn gezeur. Ik besluit mijn mobiel uit te schakelen en te gaan proberen om wat te slapen. Dat zal niet meevallen, toch kruip ik wat verder onder de dekens en sluit ik mijn ogen. Ik vergeet even alles om mij heen en dommel rustig in.

Ik schiet wakker van het geluid van mijn wekker. Ik had me voorgenomen om vandaag terug naar mijn oude huis te gaan. Gewoon om alles te vergeten. Om een nieuwe start te maken en mijn jeugd achter me te laten, zodat ik weer normaal kan functioneren. Tenminste het te proberen. Dan kan ik weer aan het werk. Iets waar ik nu heel veel behoefte aan heb.