Terug in de tijd

Deel 24

Wolfs pov:

Zenuwachtig tik ik met mijn pen op het bureau. Van Mechels moet ik werken. Ze vindt dat ik mijn gedachten ergens anders op moet richten dan op Eva. Daar ben ik het totaal niet mee eens, maar ik heb geen keus. Ik zal moeten doen wat Mechels zegt.

'Wolfs, er is een melding van een doorgeslagen vrouw, kun jij even gaan kijken?' Geïrriteerd kijk ik Mechels aan. 'Ik ben rechercheur, geen agent' Ondanks mijn botte reactie, blijft Mechels opvallend rustig. 'Iedereen heeft het druk, jij bent de enige die geen zaak heeft' Ik besluit mee te werken en op de melding af te gaan. Een beetje afleiding kan geen kwaad.

Eva pov:

In de verte klinken sirenes. Het geluid dreunt door in mijn hoofd. Ze maken me nog gekker. Het is alsof er iets geknapt is. Ik kan niet meer helder nadenken. Er is teveel gebeurd. Ik grijp in de zwarte aarde en hijs het mee omhoog. Ik gooi het weer in de lucht, waardoor het weer op dezelfde plek terug belandt. Nog steeds ben ik niet gestopt met gillen. Ik wil ook niet stoppen. Ik wil doorgaan. Alleen zo hoef ik even niet naar mijn gedachten te luisteren.

Wolfs pov:

Wat ik aantref overtreft mijn verwachtingen. Ondanks de sirenes had ik al van ver het gegil aan horen komen. Ik zie een vrouw, op haar knieën midden op de weg zitten. Ze is totaal in paniek. Ze heeft geluk gehad dat er geen auto langs is gekomen. Ik parkeer mijn auto zo snel mogelijk. Ondertussen probeer ik een plan te verzinnen om deze vrouw rustig te krijgen. Dat zal niet gemakkelijk worden.

Als ik dichterbij kom, gaat er een schock door mijn lichaam. Deze vrouw. Het is Eva. Het bruine haar. De paardenstaart. Ik bedenk me geen moment. Ik ren zo hard als ik kan naar haar toe en sla mijn armen om haar heen. Direct begint Eva om haar heen te slaan. Er zit zoveel kracht in haar armen. Ik probeer het tegen te houden, maar ze is te sterk. 'Eva, luister' probeer ik, maar het is alsof ze totaal geen besef heeft dat ik hier ben. Alsof ze van de wereld is. Ik heb geen idee wat er is gebeurd de afgelopen dagen, maar ik weet wel dat het heel heftig is geweest. Eva stelt zich nooit aan. Nooit.