Bipolar | JJK

1.Bölüm

- Yemin ederim, hatırlamıyorum.

Kalbimin sertçe göğüsümü yumruklaması, beynimin içimde fısıldaşıp duran sesler, kaydıraktan inmeyi bekleyen çocuklar gibi sıraya giren göz yaşlarım...

- Yapamam ben, yapmış olamam!

Zonklayan başım, gözlerinde gördüğüm korkunun verdiği o lanet his. Hatırlamadığım o anların bana şuan çektirdiği ceza...

- Aria.

Rahatsızca oturduğum koltuktan ayırdım bedenimi. Ona doğru attığım adımla irkilerek, oturduğu yerde geriye çekilmesiyle peşi sıra kaymıştı yanağımdan yaşlar.

- Jungkook geri dur, korkuyor.

Yoongi hyungun omuzlarımı kavradığı ellerini ittim. Bu kadar ileri gitmemiştim, değil mi? Yapmamıştım bunu? Şakaydı değil mi? Sadece bir şaka...

- Yapamam hyung, yapmış olamam.

Mırıldanmama karşı ifadesiz duruşu, kalbimin sıkışmasına neden olmuştu. Ben yapmıştım. Şaka değildi yapmıştım. Bilinçsiz olsa bile yapmıştım.

- Aria? Yemin ederim bilmiyorum. Hatırlamıyorum. Bunu en iyi sen bilirsin, yemin ederim istemedim!

Yoongi hyung sıkıca kavradı kollarımı. Neden ama? Yapmazdım ki ben. Yapamazdım. Sevgilime kıyacak kadar zebani olamazdım. Bu ben değildim.

- Hyung? Neden tutuyorsun beni? Niye engelliyorsunuz ki? Ben yapmadım. Yemin ederim yapmadım!

Aria'ya sarılan Amber'a döndü bakışlarım. Neden koruyordu ki onu? Niye benden uzak tutmaya çalışıyorlardı ki? Yapmamıştım işte. Ben yapmış olamazdım.

- Jungkook, yeter. Korkuyor.

Başımı iki yana salladım hızla. Korkmasın. Ben kötü biri değildim, korkmasın benden. En son benden korksun. Ben yapmam. Yapamam.

- Hyung, niye korkuyor? Yapmadım, ben yapmış olamam. Yapmadım değil mi?

Cevap vermeden eğdiği başıyla ellerimle yüzümü sıvazladım. Kabus. Kabus olsun. Uyandığımda bitmiş olsun. Ama yeter ki kabus olsun.

- Aria? Lütfen bana bak. Yalvarırım inan bana. Ben böyle bir şey yapamam. Bunu en iyi bilen sensin.

Akan yaşlarıyla bana baktığı an, kalbim olduğu yeri terk edip, gitmişti. Bunu ben yapmıştım, benim eserimdi.

- Ben yaptım?

Fısıldayışıma ve titreyen bedenime karşı Yoongi hyung gözlerini büyültmüş, odağımı kendi üzerine çekmeye çalışmıştı.

- Jungkook, kriz geçirecek! İlacını getir Aria!

Ben yapmıştım. Bilinçli ya da bilinçsiz ben yapmıştım. Sonuç değişmiyordu. Her türlü aynı kapıya çıkıyordu.

- Jungkook, al iç şunu.

İlacı bana vermeye çalışan elini itip, yere bıraktım bedenimi. Kendime doğru çektiğim bacaklarıma sardım kollarımı. Başımı kollarıma yaslayıp, öylece durdum.