Running On Empty

𝟏𝟖.

𝐑𝐔𝐍𝐍𝐈𝐍𝐆 𝐎𝐍 𝐄𝐌𝐏𝐓𝐘.
𝐏𝐀𝐆𝐄 𝐄𝐈𝐆𝐇𝐓𝐄𝐄𝐍.
↞ 𝐉𝐀𝐃𝐄↠

«Με συγχωρείτε που άργησα!»είπε ο River με λαχανιασμένη φωνή καθώς έμπαινε στην τάξη, και η κυρία Chapman τον κοίταξε επικριτικά καθώς στήριζε τα κόκκινα γυαλιά μυωπίας της στη μύτη της.

«Θα σε αφήσω να μπεις γιατί πρώτη φορά συμβαίνει. Στην επόμενη έχεις φύγει με ωριαία»η δυνατή και σταθερή φωνή της ήταν ό,τι χειρότερο για τα νυσταγμένα μυαλά των μαθητών την πρώτη σχολική ώρα της Παρασκευής. Μου φάνηκε ιδιαίτερα παράξενο. Ο River δεν αργούσε ποτέ και πάντα κάθονταν στο απέναντι κάθισμα από εμένα στο λεωφορείο. Τι μπορεί να είχε συμβεί;

«Μάλιστα»απάντησε χαμηλόφωνα και έκατσε στη θέση δίπλα μου, ενώ ακούγονταν εκνευριστικά γέλια από το πίσω μέρος της αίθουσας από τον Dave που δυστυχώς ήταν μαζί μας στο μάθημα της λογοτεχνίας. Δεν μπήκα καν στον κόπο να γυρίσω να τον κοιτάξω γιατί ήμουν σίγουρη ότι δεν θα με άφηνε να κάνω μάθημα με την ησυχία μου, και στράφηκα στον River όπου έβγαζε από την μαύρη τσάντα του το βιβλίο της λογοτεχνίας, ένα μεγάλο τετράδιο πολλών θεμάτων και την κασετίνα του. Φαίνονταν ιδιαίτερα ανήσυχος. Τα μαλλιά του ήταν ανακατεμένα και έπαιζε νευρικά με το δαχτυλίδι στον αριστερό του αντίχειρα.

«Έχασα κάτι;»έστριψε απότομα προς το μέρος μου και με ρώτησε ψιθυριστά.

«Όχι, όχι. Πριν λίγο αρχίσαμε»ψιθύρισα απαλά και αυτός χαμογέλασε.

«Ωραία»επέστρεψε στη θέση του και φόρεσε τα γυαλιά μυωπίας του για να βλέπει καλύτερα στον πίνακα.

Προσπαθώντας να είμαι όσο το δυνατόν πιο διακριτική τον κοίταξα από πάνω μέχρι κάτω, και στήριξα το κεφάλι μου στην παλάμη μου. Τα χρώματα στα ρούχα του ήταν σκούρα, γεγονός στο οποίο ίσως να αντικατοπτρίζονταν τα συναισθήματά του. Μαύρο τζιν παντελόνι, μαύρα all star μποτάκια, και μέσα από το ανθρακί αντιανεμικό μπουφάν του μπορούσα να διακρίνω ένα μαύρο φούτερ. Ήταν μια βροχερή μέρα στο Aberdeen και έκανε πολύ κρύο. Το σώμα μου είχε ανατριχιάσει και δεν έλεγα καν να βγάλω το φουσκωτό μαύρο μπουφάν μου, ενώ κολλούσα τα πόδια μου μεταξύ τους σε μια απόπειρα να ζεσταθώ. Σκέφτηκα πως έπρεπε να φορέσω κάποια φόρμα αντί για το μαύρο τζιν καμπάνα και τις μαύρες αρβύλες μου, αν και πολύ πιθανόν να οφείλονταν στην αβιταμίνωσή μου.