Running On Empty

𝟎𝟑.

𝐑𝐔𝐍𝐍𝐈𝐍𝐆 𝐎𝐍 𝐄𝐌𝐏𝐓𝐘.
𝐏𝐀𝐆𝐄 𝐓𝐇𝐑𝐄𝐄.
↞ 𝐉𝐀𝐃𝐄↠

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου, 1987.

Φύσηξα στο σημείο όπου είχα κάνει το σκίτσο και παρατήρησα τους κόκκους του μολύβδου να ξεχύνονται στην ατμόσφαιρα. Να χάνονται, να εξαφανίζονται, σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Θέλω να εξαφανιστώ, να γίνω καπνός. Μέχρι που σκέφτομαι ότι ακόμη κι ο καπνός αφήνει ίχνη. Τα δάχτυλά μου είχαν γεμίσει από το μαύρο χρώμα, κι ένα αίσθημα ικανοποίησης που είχα καιρό να βιώσω με κατέκλυσε. Είχαν περάσει μήνες από την τελευταία φορά που ζωγράφισα, και παραδέχομαι ότι δεν ήταν από τις καλύτερές μου προσπάθειες.

Κοίταζα και ξανακοίταζα τον πρόχειρα σκαμμένο λάκκο στον οποίο αναπαύονταν ένα κορίτσι αγνώστου ταυτότητας. Το πρόσωπό της ήταν κενό, άδειο από κάθε είδους συναίσθημα. Σε ολόκληρο το μήκος των άκρων της αναγράφονταν βαθιές οριζόντιες και κατακόρυφες χαρακιές, ενώ η καρδιά της είχε ανοίξει στα δύο. Εγώ ήμουν εκείνο το κορίτσι. Κι εκείνο είναι το τέλος που ονειρευόμουν. Ένα τέλος σίγουρο, μακάβριο και θλιβερό.

Έκλεισα αμήχανα το ημερολόγιο και το έβαλα μέσα στην τσάντα μου. Το πάθαινα συχνά αυτό. Το να ζωγραφίζω τις παρεμβατικές σκέψεις μου ήταν μία λύση τόσο για να τους δίνω σάρκα και οστά, όσο και για να έχω μια καταγραφή της κατάστασης στην προσπάθειά μου να προσδιορίσω τι μου συνέβαινε. Ήταν ντροπιαστικό και αρρωστημένο το να βλέπω πως όλες μου οι σκέψεις αφορούσαν τον θάνατο. Δεν ήμουν πάντοτε έτσι, είχα όνειρα για τον εαυτό μου. Μέχρι που σε κάποια φάση της ζωής μου την οποία αδυνατώ να χρονολογήσω, αισθάνομαι ότι μου συνέβη μια ανεπανόρθωτη βλάβη που επηρέασε ολοκληρωτικά την ψυχοσύνθεσή μου.

Το προαύλιο ήταν διαφορετικό την τελευταία εβδομάδα. Κι αυτό γιατί είχε γίνει μια καινούργια προσθήκη, από ένα αγόρι που άκουγε στο ονοματεπώνυμο River Phoenix. Το μόνο που κατάφερα να μάθω για εκείνον ήταν ότι κατάγονταν όντως από την Αϊόβα, κι ο πατέρας του ήταν ιδιοκτήτης της κατασκευαστικής εταιρείας 'Phoenix Industrials'. Επιπλέον, είχαμε τρία κοινά μαθήματα μαζί·αγγλικά, λογοτεχνία και κοινωνιολογία, καθώς ήταν κι εκείνος θεωρητική κατεύθυνση. Όπως ακριβώς δήλωσε και στο δισκάδικο, ήταν ιδιαίτερα ισχυρογνώμων. Όσες φορές είχαμε βρεθεί στην ίδια τάξη δεν δίσταζε να εκφράσει την άποψή του, να προτείνει καινούργιες ιδέες, κρατούσε διαρκώς σημειώσεις, ενώ δεν περνούσε απαρατήρητο το αντιεξουσιαστικό πνεύμα του.