𝐑𝐔𝐍𝐍𝐈𝐍𝐆 𝐎𝐍 𝐄𝐌𝐏𝐓𝐘.
𝐏𝐀𝐆𝐄 𝐓𝐖𝐄𝐍𝐓𝐘-𝐅𝐎𝐔𝐑.
↞ 𝐉𝐀𝐃𝐄↠Ήταν τρισήμιση η ώρα το μεσημέρι όταν φύγαμε από το σχολείο, και η Winona με είχε καλέσει στο σπίτι της για να διαβάσουμε. Τα διαγωνίσματα είχαν ευτυχώς τελειώσει και δεν είχαμε πολλά μαθήματα για την επόμενη μέρα, οπότε αποφασίσαμε να αναπληρώσουμε τον χαμένο μας χρόνο χασομερώντας στο σπίτι της με την πρόφαση του διαβάσματος. Η μητέρα μου εκείνες τις μέρες δούλευε πάρα πολύ, η Kat δεν είχε τελειώσει με τα διαγωνίσματα επομένως αφιέρωνε αρκετές ώρες στη μελέτη, και εγώ για πρώτη φορά μετά από καιρό ήμουν η πιο χαλαρή στην οικογένεια. Παρόλο που είχα λίγο άγχος και κατά βάθος φοβόμουν να επισκεφτώ το σπίτι της Winona λαμβάνοντας υπόψιν τα τραγικά γεγονότα που μου είχε περιγράψει ότι συνέβαιναν σε καθημερινή βάση, ήμασταν φίλες και όφειλα να εισέλθω κάποια στιγμή στον προσωπικό της χώρο.
Δεν είχαμε πάρει το λεωφορείο όπως συνήθως. Εκείνη είχε έρθει σχολείο με το ποδήλατό της, ένα σκουριασμένο Raleigh Bomber της δεκαετίας του '60 που έτριζε με κάθε της κίνηση, και ύστερα από το τέλος των μαθημάτων ανέβηκε στη σέλα για να οδηγήσει, με εμένα που ήμουν πολύ πιο μικροκαμωμένη να κάθομαι στη σχάρα και να την κρατάω σφιχτά από τη μέση για να μην πέσω. Ήταν μία κωμικοτραγική εμπειρία. Το ποδήλατο ήταν έτοιμο να σπάσει καθώς με δυσκολία σήκωνε το βάρος και των δύο μας, η Winona έτρεχε και οδηγούσε απρόσεχτα στη μέση του δρόμου με αποτέλεσμα να κινδυνεύουμε να τρακάρουμε, οι οδηγοί των υπόλοιπων οχημάτων μας κόρναραν εξοργισμένοι, και σαν να μην έφταναν όλα αυτά εκείνη γελούσε με τα κρύα αστεία της μη βλέποντας που ακριβώς πηγαίναμε.
«Winona θα σκοτωθούμε!»της φώναξα και την έσφιξα λίγο περισσότερο καθώς ένιωθα να γλιστράω από τη σχάρα με τις απότομες στροφές που έπαιρνε.
«Κρατήσου γερά!»απάντησε εξίσου φωναχτά κι εκεί που νόμιζα ότι τα είχα δει όλα, περάσαμε από την οδό Lower Queen Anne με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Ένιωσα όλη μου η ζωή να περνάει μπροστά από τα μάτια μου. Η Winona οδηγούσε πολύ απρόσεχτα. Υπερβολικά απρόσεχτα. Παρόλα αυτά, δεν μπορούσα να αρνηθώ το γεγονός ότι απόλαυσα εκείνη την ποδηλατάδα με κάθε εκατοστό του κορμιού μου. Κι ας κινδύνευα να πέσω φαρδιά πλατιά στην άσφαλτο. Τελικά σταμάτησε στην οδό Lower Queen Anne, για να συνειδητοποιήσω ότι έμενε εκεί και επρόκειτο να μπω σε μία από τις πιο κακόφημες και επικίνδυνες γειτονιές ολοκλήρου του Seattle. Την κοίταξα αλαφιασμένη και ξερόβηξα από την αμηχανία.
YOU ARE READING
Running On Empty
Teen Fiction𝐓𝐡𝐞𝐲 𝐜𝐨𝐮𝐥𝐝 𝐛𝐞 𝐚𝐧𝐲𝐭𝐡𝐢𝐧𝐠 𝐭𝐡𝐞𝐲 𝐰𝐚𝐧𝐭𝐞𝐝, 𝐛𝐮𝐭 𝐭𝐡𝐞𝐲 𝐝𝐢𝐝𝐧'𝐭 𝐰𝐚𝐧𝐭 𝐭𝐨 𝐛𝐞 𝐚𝐧𝐲𝐭𝐡𝐢𝐧𝐠. Σε αγαπώ. Σε αγαπώ τόσο πολύ, σε σημείο που νομίζω ότι αυτή μου η αγάπη καταλήγει σε μίσος. Αγάπησα όλες αυτές τις ατέλ...