Running On Empty

𝟐𝟐.

𝐑𝐔𝐍𝐍𝐈𝐍𝐆 𝐎𝐍 𝐄𝐌𝐏𝐓𝐘.
𝐏𝐀𝐆𝐄 𝐓𝐖𝐄𝐍𝐓𝐘-𝐓𝐖𝐎.
↞ 𝐉𝐀𝐃𝐄↠

Όταν σχόλασα την Παρασκευή ήμουν μόνη μου στο σπίτι. Η μητέρα μου θα αργούσε να γυρίσει από τη δουλειά, και η Kat θα έμενε τιμωρία στο σχολείο μαζί με την υπόλοιπη τάξη της γιατί κάποιο παιδί έσπασε το παράθυρο στην αίθουσα χημείας και υποχρεωτικά την πλήρωσαν όλοι μαζί. Ξεκλείδωσα την πόρτα, σκούπισα τα παπούτσια μου στο πατάκι και ανακουφισμένη που βρισκόμουν υπό την προστασία των τεσσάρων τοίχων όπου είχα περάσει όλη μου τη ζωή, ετοιμάστηκα για ένα μοναχικό μεσημεριανό. Όπως ακριβώς μου άρεσε! Ανέβηκα στο δωμάτιό μου για να αφήσω την τσάντα μου, να διαχωρίσω τα μαθήματα που είχα να κάνω και να την ετοιμάσω για Δευτέρα, καθώς και να φορέσω τις πιτζάμες μου γιατί ένιωθα πολύ πιο άνετα με αυτές. Αφού τελείωσα κατέβηκα στο μπάνιο για να πλύνω τα χέρια μου, και να βάλω στον εαυτό μου να φάει γιατί πεινούσα πολύ.

Έβαλα σε ένα πιάτο λίγο από το ριζότο μανιταριών που είχε φτιάξει η μαμά μου το πρωί, και κάθισα στο τραπέζι για να απολαύσω το γεύμα μου με τη συνοδεία της απόλυτης ησυχίας. Κοίταξα έξω από το παράθυρο, και η βροχή δεν έλεγε να σταματήσει. Ο ουρανός ήταν συννεφιασμένος, σχεδόν σκοτεινός και τίποτα δεν αποκάλυπτε το γεγονός ότι ήταν μόνο τρεις το μεσημέρι. Τις τελευταίες εβδομάδες έβρεχε συνέχεια, γεγονός που μου άρεσε γιατί προτιμούσα το ψυχρό κλίμα και την εποχή του χειμώνα, με την προϋπόθεση βέβαια να ήμουν κλεισμένη στο σπίτι και να μην χρειάζονταν να βγω έξω για το σχολείο. Ειδάλλως, ο συνδυασμός της δυνατής βροχής, μιας ασφυκτικά γεμάτης τάξης κι ένα διαγώνισμα νομίζω ισοβαθμούσε με την κατάθλιψη.

Σε λίγες ώρες έπρεπε να φύγω για τη δουλειά αφού φυσικά έκανα όσα περισσότερα μπορούσα από τα μαθήματά μου, ενώ σκόπευα να αφιερώσω όλο το Σαββατοκύριακο για να μελετήσω για τα δύο τελευταία διαγωνίσματα τετραμήνου που μας είχαν μείνει. Ισπανικά και φυσική. Εκείνη την ημέρα είχαμε γράψει άλγεβρα, και ήλπιζα μέσα από τα βάθη της ψυχής μου να είχα πάει καλά γιατί τα μαθηματικά με δυσκόλευαν αρκετά και είχα αφιερώσει αμέτρητες ώρες διαβάσματος. Μόνο στα πρακτικά μαθηματικά ήμουν καλή, ύστερα από χρόνια εργασίας στο σουπερμάρκετ, το δισκάδικο, και φυσικά με μητέρα λογίστρια που μας είχε μάθει από μικρές εμένα και την αδερφή μου να κάνουμε γρήγορα υπολογισμούς.

Έφαγα την τελευταία μπουκιά από το πεντανόστιμο ριζότο, και εφόσον είχα καθαρίσει το πιάτο μου το άφησα στον νεροχύτη για να το πλύνω. Μακάρι να ζούσα σε έναν κόσμο όπου οι θερμίδες δεν υπήρχαν.