𝐑𝐔𝐍𝐍𝐈𝐍𝐆 𝐎𝐍 𝐄𝐌𝐏𝐓𝐘.
𝐏𝐀𝐆𝐄 𝐅𝐈𝐕𝐄.
↞ 𝐉𝐀𝐃𝐄↠
Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου, 1987.
Νοσοκομείο Gray's Harbor, Seattle.
«Η μικρή εδώ πως πάει;»
«Δεν έχουμε δει ανταπόκριση μέσα σε πέντε ώρες. Της κάναμε εγκεφαλογράφημα και τη διασωληνώσαμε γιατί της κόπηκε η αναπνοή.»
«Τι συνέβη ακριβώς;»
«Η μητέρα της μας είπε ότι ήρθε με ένταση από το σχολείο, τσακώθηκε με εκείνη και την αδερφή της, από τη μύτη της άρχισε να τρέχει αίμα και λιποθύμησε.»
«Καημένο παιδί!»
Δεν κατάλαβα αρχικά που βρισκόμουν. Τα πάντα γύρω μου ήταν θολά και λευκά. Από τη στιγμή όμως που άκουσα τις δύο άγνωστες γυναικείες φωνές, κατάλαβα ότι δεν ήμουν στο σπίτι. Δεν μπορούσα με τίποτα να θυμηθώ τα γεγονότα μερικών ωρών πριν. Ούτε μπορούσα να καταλάβω που ακριβώς βρισκόμουν. Πετάρισα τις βλεφαρίδες μου, αλλά ακόμη κι αυτές ήταν αδύναμες. Το σώμα μου ήταν μουδιασμένο. Προσπάθησα να σηκώσω το χέρι μου για να τρίψω τα μάτια μου, όμως άκουσα έναν ήχο από κάποιο μηχάνημα και τρόμαξα. Με τη λιγοστή όρασή μου, είδα κάτι καλώδια και στα δύο μου χέρια.
Ήμουν στο νοσοκομείο.
«Jade μου! Είσαι καλά;»η φωνή της μητέρας μου ακούγονταν μακρινή.
«Δεν καταλαβαίνω...»
«Μη μιλάς, ξεκουράσου. Πάω να φωνάξω γιατρό.»έτρεξε προς την πόρτα και με αρκετή δυσκολία, άνοιξα τα μάτια μου όσο μπορούσα. Η μνήμη μου με απατούσε. Δεν καταλάβαινα τον λόγο που ήμουν εκεί, ούτε μπορούσα να θυμηθώ. Το τελευταίο που είχε αποτυπωθεί στο μυαλό μου ήταν τα ματωμένα δάχτυλά μου, και η λιποθυμία μου στις σκάλες.
«Δεν έχουμε δει ανταπόκριση μέσα σε πέντε ώρες»
«Γύρισε με ένταση από το σχολείο»
«Τσακώθηκε με την αδερφή της»
«Έτρεξε αίμα από τη μύτη της και λιποθύμησε»
Εντελώς ξαφνικά, όλα άρχισαν να βγάζουν νόημα και τα γεγονότα μπήκαν σε μία σειρά. Την ώρα της κοινωνιολογίας τόλμησα να πω τη γνώμη μου με αποτέλεσμα να γίνω ρεζίλι μπροστά σε όλη την τάξη. Ωστόσο, πήρα τιμωρία μαζί με τον River και τη Winona γιατί με υπερασπίστηκαν, και η πολυαγαπημένη μου μητέρα και αδερφή με βομβάρδισαν με τα προσβλητικά τους σχόλια. Ξεκίνησα να κλαίω με λυγμούς, αφήνοντας για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια τον εαυτό μου ελεύθερο.
YOU ARE READING
Running On Empty
Teen Fiction𝐓𝐡𝐞𝐲 𝐜𝐨𝐮𝐥𝐝 𝐛𝐞 𝐚𝐧𝐲𝐭𝐡𝐢𝐧𝐠 𝐭𝐡𝐞𝐲 𝐰𝐚𝐧𝐭𝐞𝐝, 𝐛𝐮𝐭 𝐭𝐡𝐞𝐲 𝐝𝐢𝐝𝐧'𝐭 𝐰𝐚𝐧𝐭 𝐭𝐨 𝐛𝐞 𝐚𝐧𝐲𝐭𝐡𝐢𝐧𝐠. Σε αγαπώ. Σε αγαπώ τόσο πολύ, σε σημείο που νομίζω ότι αυτή μου η αγάπη καταλήγει σε μίσος. Αγάπησα όλες αυτές τις ατέλ...
