Ona sarılınca kendimi huzurlu hissettim kokusunu nazikçe içime çektim istemsizce engel olamıyordum ona karşı attığım adımlara...
*Eda'dan*
Onu bu kadar özlediğimin farkında değilim kokusunu içime çekip bir daha hiç sarılamayacak gibi sarıldığımı hissettim.
"Eda, lütfen bana küçücük bir şans ver"
Serkan, istiyorum ben de ama hepsini avutup yutmak zor geliyor işte.
"Hıhı anlıyorum sen de haklısın"
Serkan düşüneceğim söz ama geç oldu uyusak mı ?
"Madem söz, peki. Nerede yatacağım ben"
Herkesin rahat etmesi için mecburen beraber yatacağız galiba neyse çok yaklaşmadan şey hallederiz.
"Yaklaşırsak ?"
Kim olarak iş ortağı?
"Yarın düşünmüş ol lütfen"
Tamam, olucam
*Sabah Eda'dan*
Neredeyse bütün gece düşünüp uyumamıştım onu affetmeyi her şeyden çok istiyorum ama yutup avutmak zor geliyordu yediremiyordum kendime. Ama vermiştim kararımı galiba.
"Eda, günaydın"
Günaydın
"Düşündün mü?"
Bu ne acele sakin gel kahvaltı edelim
"Sonra söyleyecek misin?"
Bakarız hadi
*kahvaltıdan sonra*
"Eda?"
Serkan?
"Söyleyecek misin?"
Son bir şans Serkan çok yorgunum gerçekten üstüme üstüme geldi her şey
"Seni seviyorum"
*Serkan'dan*
Kalkıp ona sarıldım ve kafamda az çok Eda'yı kim olduğu nerede ve nasıl tanıştığımızı bulmaya başlamıştım.
Eda
"Serkan ?"
Ben biraz hatırlıyorum ya da hatırlamaya başladım galiba
"Ciddi misin?"
Eda aslında şey
"Ne ?"
Ben o mektubu okuduğumda kafamda şimşekler çaktı her şeyi hatırladım ama hafızam kayıpken yine sana aşık olduğumu inandırmak için-
"Oyun oynadın."
Evet, özür dilerim ama inanmayacaksın gibiydi öyle hissettim.
"Peki."
Kızmayacaksın di mi?
"Hayır."
Peki o zaman dediğim gibi beraber kaybolalım mı burada
"İşlerimiz var dönmemiz gerek."
Hayır değil her şey kontrol altında sen merak etme
"Madem öyle diyorsan.."
Peki hadi
*Eda'dan*
Hazırlandıktan sonra saatlerce ayağımıza kara sular inene kadar kaybolmuştuk bu güzel şehirde ona ne kadar aşıktım her şeyi yutup affetmenin verdiği değişik hislerle ve ona karşı yoğun basan aşkımla yüzleşmem erken olmuştu planladığımdan ama mutluydum ben o vardı onunlaydım aklında da kalbinde de ben vardım diye dalmışken
"Eda? Nereye daldın güzelim"
Manzara... Çok güzel, değil mi ?
"Evet kesinlikle belki ilerde yeniden geliriz*
Geldiğimiz yere yeniden gelmeye ne gerek var ?
"Edaa manzara değişir manzarayı ezberleyemezsin değil mi ?"
Ahahshah evet haklsın.
*Eda'dan*
Naif bir öpücük kondurmuştu dudağıma o an biz vardık hissetmiştim yine dünya da sadece ben ve o biz.
*Serkan'dan*
Aylardan sonra ilk defa iki tarafında isteyerek huzurla ilk öpücüğüydü sevdiğim kadını çok özlemiştim nefesim, herşeyim, dün, bugün ve yarınım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
n e m y s ı s
FanfictionZeus korkusundan ikiye ayırmıştı ya insanları... Ben buldum.