SAVCIM (1.BÖLÜM)

154K 3.1K 745
                                    

Başlama tarihleri?

22.04.2022

İkinci kez okuyacak olan var mı?

×Reklam yapmak yasak canım×

KİTABIMIZA FRAGMAN YAPTIRDIM. Ve fragmanı yapan kişi böyle bir şey ortaya çıkardı ❤ (Medyaya ekledim.)

NOT: Karakterler kitabın karakteri değildir. Yani fanfic falan değil bilginize.

Keyifli okumalar ⏳

&&&&

Hayatım boyunca "Tesadüf" denen kelimeye asla inanmadım.

Benim için her şey, hayatın bizi bazen yere düşürüp ders vermek için bazen ise doğru kararlar almamız için verdiği şanstı.

Şansızlık olduğunu düşündüğümüz her an bizim için yeni bir şans doğuyordu.

Ve benim gibi şansız olduğunu düşünen herkes çoğunlukla en şanslı kişiler oluyordu.

Tek şansızlık diyebileceğim şey her sabah güneşin yüzüme vurduğu gerçeği ve lanet olası sinekler olabilir.

Her zaman ki gibi yüzüme gelen güneş ışığıyla gözlerimi araladım. Yavaşça yatağımdan kalkarak gerindim ve paytak adımlar ata ata banyonun yolunu tuttum. Çok terlemiştim ve kirli elbiselerimi çıkarmadan uyuduğum için leş gibi kokuyordum. Bu yüzden sıcak bir duş aldım ve giyinmek için gardırobumu araladım.

Öyle hangisini giyeyim diye iki saat düşünen tiplerden değildim. Genelde gözüme ilk çarpanı alır giyerdim.

Bu kez pantolon, tişortün aksine gözüme çarpan ilk şey elbise olmuştu. Lacivert bel kısmı dar, dizimin biraz altında biten, v yaka sade bir elbiseyi elime alıp gardırobu kapatarak üstüme geçirdim. Hâlâ ıslak olan saçlarımı havluyla kurutup saçımı lastiğimle bağlarken mutfağa ilerliyordum.

Kurt gibi acıktım. Dün alışveriş yapmayı da unutmuştum. Umarım dolapta bir şeyler kalmıştır.

Gözlerim herhangi bir yerde oyalanmadan odağına, buzdolabına, çevrildi. Buzdolabının kapağını ümitle araladım ama beklediğimin aksine boş buzdolabı bana merhaba dedi ve somurtarak geri kapatmama sebep oldu.

Moralim bozuk bir şekilde mutfaktan çıkarak telefonumu elime aldım. Bir seksen koltuğa uzanıp internette gezinmek istiyordum.

Evet, alışverişe çıkmaya üşendiğim için canımın sıkılmasını bekliyordum ve yapacak bir işim olmadığı için çok geçmeden evden çıkıp atıştırmalık bir şeyler için markete gideceğimi de adım gibi biliyordum.

Telefonumu uçak modundan çıkarıp interneti açtım. Annemin 26 cevapsız aramasının ekranda belirmesi bir oldu. Telefonum tekrar çaldı.

Annem arıyordu.

Birazdan çıkmam gerektiği için mesaj atmamın daha mantıklı olduğuna kadar verdim.

Anneme iyi olduğumla ilgili küçük bir mesaj atıp telefonu tamamen kapattım. Sabah sabah bana geri dönmem için vereceği nasihatleri dinleyemeceğimi o da biliyordu. Bu yaptığından ne zaman vazgeçecekti?

Tam rahatladım, bugün işe de gitmiyorum biraz dinleneyim derken evin zili çalınca tüm hayallerim gözlerimin önünden uçup gitti. Kaşlarım yavaşça çatıldı.

Tanıdığım kimse yoktu. Kim neden kapımı çalsın ki?

Bir süre kimin geldiğini tahmin etmeye çalıştım. Aklıma gelenle sinirle alnıma vurdum. Bugün kira günüydü. Evin sahibi Servet amca olmalıydı. Parayı geçen hafta denkleştirecektim ama üşüttüğüm için çalışmaya zamanım olmadı.

SAVCIM (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin