SAVCIM (TAMAMLANDI)

SAVCIM (16.BÖLÜM)

Oy ve yorumlar çoooook fazla demek mümkün olsa keşke :/

Neysem iyi okumalar <33&

&&&&

"Afra!"

Okula girecekken bana seslenen Yağız'a dönerek 'Ne oldu?' Dercesine başımı iki yana salladım.

Uzatnadan net bir şekilde konuştu. "Kimse ile konuşma."

"O da ne demek oluyor öyle? Ben yalnız yalnız mı gezeceğim?"

Yağız bakışlarını etrafta çevirip doğru kelimeyi ararcasına başını kaşıdı. "Yanında erkek görmek istemiyorum Afra. Bir de onunla uğraşamam."

Ben imayla gülecekken 'Konuşursan ölersin' diyen gözleriyle başımı belki dercesine hafifçe yana eğip kaldırdım.

"O kafanı koparacağım Afra." Diyerek karşısındaki kişiyi korkutabilecek bir bakış attığı sırada zerre etkilenmeden göz devirdim ve arabadan inip okula ilerledim.

"Sonra görüşürüz Savcım." diye seslenip gülerek yürümeye başladım. Onu sinirlendirmek bana keyif veriyordu. Bunu arada yapsam iyi olacak. 

32 diş sırıtarak koridorda ilerlerken duvara toslarcasına bir yere çarptım. Çarpmanın etkisiyle yere düştüğümde belimdeki acıyla yüzümü buruşturdum. Tam bana çarpan kişiyi azarlayacağım sırada bana uzatılan yardım eli buna engel oldu. Gözlerim elin sahibini buldu. Barkın gözlerini bana dikmiş elini tutmamı bekliyordu.

O kesinlikle iyi değil. Tersinden falan uyanmış olmalı.

"Öyle bakmaya devam mı edeceksin?"

Girdiğim transtan çıkarak uzattığı elini tutarak ayaklandım. Benden sakladıkları ne bilmiyordum ama mutlaka öğrenecektim.

Gülümseyerek beni bir kez daha dumura uğrattı. "Kusura bakma görmemişim."

Ben sözlerinin altında bir şeyler ararken o hâlâ iki dostmuşuz gibi davranıyordu. "Bir anda neden bana iyi davranmaya başladın?"

Hafifçe güldü. "Kötü mü davranma mı istiyorsun?"

Başımı olumsuz anlamda salladım."Hayır ama ne yalan söyleyeyim böyle davranacağın aklıma gelmezdi. Hele de en son olanlardan sonra."

Bir adım bana yaklaşıp üstüme eğildi. Gözlerimi büyüterek kaşlarımı çattım.

Bu tepkime gülümseyerek başını salladı. "O konuda hâlâ özür dilemeni bekliyorum."

"Kavgayı başlatan sensin. İlk özür dilemesi gereken de sen oluyorsun."

Başını 'Peki.' Dercesine salladı. "Yaptıklarım için üzgünüm. Özür dilerim."

Onunla uğraşmak istediğim son şey bile değildi. Bu yüzden samimiyetten uzak bir şekilde özür diledim. "Tamam, özür dilerim. Şimdi gidebilir miyim?"

Rahatsız olduğumu anlayarak ağzını dahi açmadan kenara çekildi. Hızlı adımlarla sınıfıma geçtim ve boş yerlerden birine geçtim. Ders beklediğimden hızlı geçmişti. Gözlerimi notlarımda gezdirirken arka sıradaki kız "Yarın vize sınavları başlıyor." Dedi yanındaki kıza.

Kayıt yapacağım gün söylemişlerdi.

Ben nasıl yapacağım şimdi.

Neyse, elimden geldiğince yaparım artık.

Söylene söylene sınıftan çıkarken guruldayan karnımı dinledim.

Acıktım ya.

Kantine gülümseyerek girmemle kantini bile aşan sırayı görmem bir oldu.