SAVCIM (TAMAMLANDI)

SAVCIM (19.BÖLÜM)

50 oy 50 yorum = yeni bölüm

Keyifli okumalar..

&&&&&

"Abla!.. Abla kalk sabah oldu!"

Gece'nin omzumu hayvanca sarsmasıyla tek gözümü açtım. Tüm gece masanın üzerinde yattığım için belim tutulmuştu. Kollarımı açıp esnerken tek gözümü araladım.

"Çalar saat gibi başımın dibinde niye böğürüyorsun?" dedim uykulu sesimle.

"Sabah oldu ablacığım. Geç kalmadan ayaklansan mı diyorum?"

Hızla doğrulup saate baktım. İnşallah geç kalmışımdır da sınava girmekten kurtulurum.

07.47

Daha 23 dakika var! Bugün o sınav bana girmezse iyi.

Gece gömleğinin son düğmesini de ilikleyip çantasını omzuna attı ve hâlâ etrafa mal mal bakan bana döndü.

"Pusat beni okula bırakacakmış. Yağız abiyi uyandır da geç kalma."

Yanımdaki yastığa kafamı gömerek cevap verdim. Lanet olası sınava son gün çalıştığım yetmiyormuş gibi insanların benden beklentileri de vardı. Yüksek almak zorundaydım âdeta.

"Ben bu sınavda eksilere düşeceğim yaa."

"Çalışsaydın ablam, çalışsaydın gülüm! Bir de bana örnek olacaksın. Tüm gece uyumuşsun."

"İnamayacaksın ama tüm gece çalıştım."

"Yalan söyleme. Horlama sesini yan komşu bile duydu!" dedi ellerini bağlayarak.

Yüzümü buruşturdum. "Yalan söylemiyorum. Her neyse... Sabah sabah Moralimi bozmasan olmaz değil mi? Kesin başaramayacağım." Diyerek ayaklandım.

Sinirle tersledim. "Defol git benim kankamı bekletme!"

Yüzünü buruşturup "İnşallah beni beklerken kafasına taş düşer de akıllanır." dediğinde aşağıdan yankılanan kırılma sesiyle yerimde kalakaldım.

Gece'nin içi bu kadar temiz miydi ya?

Gece ile odadan çıkıp merdiven korkuluklarına yaklaştık. Pusat kanayan başına elini götürdüğünde Gece hızla yanına gitti.

"İyiyim, iyiyim başıma saksı düştü sadece. Hadi acele et, kapının önünde bekliyorum." diyerek başını ovalayarak çıktı.

Gece ise "Bedduamın bu kadar çabuk kabul olacağını tahmin etmemiştim." diyerek kendi kendine söyleniyordu.

"Gitsen mi artık?" dedim. Yaslandığım korkuluktan onları izlemeyi bırakarak.

"Nereye?" diye transtan çıkar gibi sirkelendi.

Yazık lan... Olan beynini de kaybetti.

Aklına gelmiş olacak ki benim cevabımı beklemeden telaşla arkasından koştu.

Adımlarımı Savcım'ın odasına ilerlettim. Kapıyı hayvan gibi açtığıma pişman olmuştum. Hâlâ yatağında mışıl mışıl uyuyordu. Kapı sesiyle tek gözü açık bir şekilde etrafa baktı. Beni görünce rahatlayıp yatağına uzandı. Adımlarımı yatağına çevirip hemen yanına uzandım.

İnşallah tüm gün uyur da bugün okulumun olduğunu unutur.

Başımı ona çevirmiş sırıtarak izlerken gözleri hafifçe aralandı. Gözleri ilk gözlerime ardından gülümseyişime kaydığında yüzünde küçük de olsa bir gülümseme yerini aldı. Beni kollarının arasına alıp çenesini saçlarıma bastırdı. Kollarımı ona sarıp sarılışına karşılık verdim. Onun hâlâ uyku mahmuru olduğuna yüzde bir milyon emindim. Uyanık olsaydı hemen kalkar saatin kaç olduğunu sorardı.