SAVCIM (TAMAMLANDI)

SAVCIM (28.BÖLÜM)

Bir şey diyeceğim..

ALLAH RIZASI İÇİN 2-3 YORUM BE YA?

Duyurulardan haberdar olmak için: 3_kardesler

Sınır: 130 oy 130 yorumke

Keyifli okumalar..

&&&&

Yağız gözyaşlarını elinin tersiyle silerken bahçe kapısının açılmasıyla hızla toparlandık. Gece, içeri ilerleyerek beni fark edip yanıma oturdu.

"Bunların hepsi hileci ya ab-" Pansumanlı başımı fark edip dehşetle gözlerini büyüttü. "Abla!" Diye bağırıp kulak zarımı şey etti.

"Ahhğ.. Kulağımın dibinde bağırmasana. İyiyim bir şeyim yok."

Pusat yaramı inceleyip ciddiyetle konuştu."Yenge istersen hastaneye falan-"

Yağız "Hastanelik bir şey yok. Ben hallettim." diyerek onları susturdu.

Memnuniyet dolu gözlerle ona gülümsediğimde Gece yaramı incelerken Pusat, Akın Bey'e ölümcül bakışlarını atıyordu. Akın Bey'in yaptığı tek şey ise bizi izlemekti.

Akın Bey "Siz iyi misiniz?" diyerek sonunda bizi izlemeyi kesip konuşmayı aklına getirdi. Yağız ile birbirimizi süzüp aynı anda başımızı salladık. Ağlamaktan gözümüzün kızarması dışında çok kötü durduğumuz söylenemez.

Şükür ki Gece ağladığımızı fark etmemişti. Anlasaydı başımın etini yiyip zorla neden ağladığımı sorardı.

Gece, cebindeki telefonun titrediğini fark edip telefonu eline alarak kimin aradığına baktı.

"Annem arıyor." demesiyle sertçe yutkundum.

"S-Sen konuş." dedim sesimin titremesini kontrol etmeye çalışarak.

Başını sallayarak telefonu açtı.

"Nasılsın anne?... Ben de iyiyim. Her şey yolunda... Ablam mı?"

Gözleri hafifçe bana kaydı. "O da iyi... Neden?.. Anne önemli bir şey değilse benimle konuş..."

Bir süre annemi dinleyip gözlerini bana çevirerek telefonu uzattı.

"Seni istiyor."

Telefonu alarak yanlarından uzaklaştım.

"Ne istiyorsun?" dedim lafı dolandırmadan.

O benim aksime konuyu uzatarak daha fazla konuşmak istiyordu.

"Nasılsın kızım?"

"İyiyim. Bunu sormak için mi aradın?"

"Hayır, Afra ben bir şeyler öğrendim."

Kaşlarımı çattım. "Neyi öğrendin?" Diyerek onu anlamaya çalıştım.

"Yanında kaldığınız çocuğun adı Yağız Atahanlı mıydı?"

"Evet!" Onun bununla ne alakası var?

"Afra, hemen Gece ile ilk uçakla Trabzon'a dönüyorsunuz. Hemen."

"Seni anlamıyorum. Biraz açık konuşur musun?!" Sabrımın sonuna doğru ilerliyorum.

"Orada tehlikedesiniz. Yağız'ın aldığı davadan haberin var mı? Sizi orada bırakamam!"

"Biz gayet iyiyiz." dedim sakin bir tonda. Gözlerim karşıdaki aynadan bedenime kaydı. Başımda küçük bir pansuman gözlerim ağlamaktan kan çanağı ve ben iyi olduğumu söylüyorum. Hayatta en çok kullandığımız yalan da bu değil mi zaten.