-WattpadRomanceTR "Romantizm ve Komedinin Ortak Durağı" adlı okuma listesinde!-
***
Her şey bir ölümle başlamıştı ve bildiğim bir şey varsa yıkıcı ölümler bizi sarsmaya devam edecekti.
Belki de atlatırım diye düşünürdüm her zaman. Unutmaya her çalış...
Gene sınırı dolduramadınız vicdansızın okuyucuları nzmzmz
Neyse, geldi bölüm gençlik (:
Not: Bölümde kahkahaya boğulacak yerlerin yanında gerileceğiniz ve korkacağınız yerler de olacak. Naksiyon severler hazırlıklı olsun ve yazım hatalarım olabilir, şimdiden özür dilerim.
Finale hoş geldiniz Savcım okuyucuları ❤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli okumalar ⌛
&&&&
Hayalet okurlarım, son bölüm hatrına satır arası yorumlarınızı bekliyorum.
&&&&
Gözlerimi yavaşça araladım. Tutulmuş bedenimi gevşeterek doğrulduğum esnada yanımdaki boşluk dikkatimi çekti.
Pardon Yağız'ın olması gereken yerdeki çikolata dikkatimi çekti.
İlk defa somurtarak çikolatayı elime aldım. Çikolatanın üstünde yapışkan kağıda yazılmış bir not vardı.
Günaydın karıcığım, babamdan dayak yemeye gidiyorum, birkaç tokatla kurtulurum merak etme, eğer babamdan izin alabilirsem kahvaltıya yanında olmaya çalışırım. İzin alamazsam akşama kadar beklememiz gerekecek.
Tabii istersen kahvesine ilaç atıp daha erken gelebilirim (:
Görüşürüz Hatunum ♡
Notu saklamak için defterimin arasına yerleştirip ayağa kalktım.
Elimi yüzümü yıkayıp aşağı indim. Kahvaltı hazırlamaya koyulup domates salataları keserken Gece "Günaydın ablaların en güzeli." Diyerek masaya oturdu.
"Günaydın, gel de kahvaltıyı hazırlamama yardım et."
"Üşeniyorum, sen yapsan olmaz mı?"
"Çok merak ediyorum. Bu üşengeçlikle aşçı olmayı nasıl planlıyorsun? Ben bu kadar üşengeç değilim anasını satayım."
"Üşengeçlikten değil, gelecekte sürekli yapacağım bir iş olacak. Zaten hep yapacağım, şimdi senin yemeklerinin keyfini çıkarsam olmaz mı?" Diyerek gamzelerini gösterircesine gülümsedi.
"Olmaz. Kalk geri kalanı sen hazırla."
Oflayarak yanıma geldiğinde çikolatamı yiyerek onun oturduğu sandalyeye oturdum. Çikolatayı bitirip çöpe attım. Kapı zili çalınca tek kaşım havalandı. "Yağız, Nurşani Bey babayı uyutmuş olabilir mi?"
"Belki de Avukat Bey'im gelmiştir?"
Adımlarımı kapıya ilerlerken kendi kendime dua ediyordum. "İnşallah Savcım gelmiştir de benim yaşadığımı Gece de yaşar."
