12

231 37 0
                                    

Dahada derine girecekken kapının ardı ardına çalışı ile durdu.

"Evde değilim!"
"Bay Lee! Kapıyı açın lütfen!" Kanları beyaz tuşlara dökülüyordu.

Acıdan terlemişti. "J-jisung sen misin?" Jisung anlamıştı sesinden bir şey olduğunu. "Bay Lee!" Bastonunu alarak kapıya doğru ilerliyordu. Bastonuna eliyle bastırdığı için daha fazla kan kaybediyordu.

Dayanamayıp kapının yanına düştü. "Bay Lee! Lütfen!"
"J-jisung... kapının y-yanındaki saksı...-" Acısı yüzünden soluklanmak istedi. Ölmekte istiyordu, Jisungdan özür dilemekte.

Saksıyı aradı. "Dayanın lütfen!" Altında hiçbir şey yoktu. Yanlarındada, tabağındada.

Çiçeğin toprağını kazarak anahtarı çıkardı ve kapıyı açtı. "Bay Lee! Minho!" Minho acıyla gülümserken bir şarkı söylüyordu.

Koşarak telefonun yanına gitti ve tuşları çevirerek ambulansı aradı. "... adresine bir ambulans lütfen! Çok acil!" Telefonu kapatarak Minho'nun yanına gitti.

"Bay Lee! Lütfen kendinize gelin!" Gözünden yaş damladı.

"Şarkı söylemeyi kesip direnin! Lütfen!" Minho'nun sesi kesildi.

"B-bay Lee??!! Hayır hayır hayır! Şarkı söyleyin ha, olur mu!? Bay Lee şarkı söylemeye devam edin lütfen!" Baygın bedeni kucaklayarak dışarı çıktı. Minho'nun kanları, Jisung'un beyaz gömleğine bulaşmıştı.

Ambulansın önüne geçip yolunu kesti. "Bay Lee!!" Ağlamaya başladı.

Ambulansa yatırıp yanına oturdu. "Hepsi benim suçum, özür dilerim! Uyanın lütfen! Size istediğiniz kadar çiçek alacağım!"

Stresten ellerini saçlarına geçirdi.

---

Ameliyat bitene kadar bekledi. Evet, daha doğru düzgün tanımadığı bir adam için endişelenip iyi olmasını diliyordu. Jisung onun kalbini hissetmişti, temiz ve saftı.

Arkadaşları Jisung'un yanına, hastaneye geldi. Hyunjin ağlayarak bağırdı. "Lee Knowwww~~!!" Chan ona sessiz olmasını çünkü buranın bir hastane olduğu söyledi.

"Jisung, ne oldu?" Chan yanına geldi. "B-ben bilmiyorum." Üzgünlükten ve endişeden konuşamıyordu bile. "B-ben, eve girdiğimde onu yerde kanlar içinde duvara yaşlanmış otururken gördüm."

Chan eli onun omzundayken başını aşağı eğdi. "Benim yüzümden olmalı, son seferinde ona öyle bir durumda bağırmamalıydım."
"S-son seferinde?"
"Boş ver. Şimdi nasıl o? Iyi mi?"
"Bilmiyorum, ameliyat hâlâ devam ediyor."

Doktor ameliyat odasından çıktığında Jisung koşarak yanına gitti. Arkadaşlarıda ayaklanmıştı. "D-doktor bey, o-o iyi mi?"
"Ameliyat iyi geçti, bir hayati tehlikesi yok. Fakat bir süre yoğun bakımda durmalı. " Hepsi derin bir iç çekerek gülümsedi.

Seungmin Hyunjine, Changbin Felixe, Chanda Jeongine sarıldı. Jisung gülümseyerek onalara baktığında Chan ve Jeongin sarılma için Jisungu aralarına aldı.

Şaşırmıştı ama mutluydu.

picture // minsung (1972)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin