Gulf neredeyse bir aydır görmediği ve her şeyden herkesten çok özlediği adamı ışıklar açılır açılmaz gördüğünde aklındaki her şey uçup gitmiş gibi hissetmişti.
Hayatına birçok özlem sığdırmış olan biri olarak bu kadar kısa sürede birini bu kadar özleyebileceğini kendisi de hiç tahmin etmemişti. Ama birbirine aşık kalplerin araya giren mesafeler karşısında nasıl da sızlayabildiğini geçen günlerin her birinde derinden hissetmişti.
Birkaç gün önce Brane, rapor alıp işe gidememesinden dolayı sık sık arayıp halini hatrını sorarken farkında olmadan bahsini açmıştı serginin. Gulf'ın haberinin olmamasına da aslında biraz şaşırmıştı. Tabii Gulf kadar büyük olamazdı şaşkınlığı.
O gün Boun eve gelip onu üzgün bulduğunda sebebin bu olduğunu öğrenmişti. Ve yapacağının doğruluğundan pek emin olamasa da Mew'la olan konuşmasından ve davetiyeden bahsetmişti.
Arkadaşlarının kendisi için endişelendiğini biliyordu Gulf ama yine de Mew'un onun için bu davetiyeyi hazırlayıp gelmiş olmasını ona söylememelerine istemsizce üzülmüş ve biraz da kızmıştı.
Yine de bunlara takılmak istemedi çünkü o an aklında tek bir şey vardı o da yaptığı hataya rağmen Mew'un onu hala daha önemsiyor oluşuydu. Çünkü Gulf'ın aklında her gün Mew'un onun için şu an ne düşündüğü geçiyordu.
Ona haksızlık etmiş, kırmış ve fazlasıyla üzmüştü. Son konuşmalarında yüzünde gördüğü acıyı şu an bile anımsıyordu.
Gulf hem kendini hem onu çok üzmüştü. Ama aslında bir suçlunun da olmadığını hem arkadaşları hem de doktoru ona defalarca kez anlatmışlardı. O da bunu biliyordu ama hislerin önüne geçilmiyordu.
O gün tüm gece düşünmüş ve sonrasında ertesi gün doktoruyla bu davetiye olayını konuşmuştu. Eron Gulf'ın terapilerin yanında ilaçla tedaviye güzel bir cevap vermesi, durumunun gittikçe daha iyi olmasından dolayı Mew'la bir araya gelip sorunlarının ve aslında olayların baştan beri kaynağının ne olduğu hakkında konuşmalarının iyi olabileceğini düşünmüştü.
Bu yüzden Gulf tüm gün onlarca insanın ziyaret ettiği bu yerde sadece ikisinin durdukları bir koridorda gözlerindeki tüm özlemle sevdiği adama bakıyordu.
Mew kendisinden farklı olarak şaşkınlık içerisindeydi. Bu yüzden olduğu yerde kalmıştı. Sanki aralarındaki birkaç adımlık mesafede tüm zaman durmuş gibiydi.
M: "Gulf..."
Mew zar zor konuşurken Gulf her şeyi bir kenara bırakıp aralarındaki mesafeyi tek nefeste adımlayıp sevdiği adamın boynuna sıkıca sarmıştı kollarını.
Mew aniden boynuna sarılan kollarla birlikte hissettiği tanıdık kokuyla biraz olsun kendine gelip kendisine sanki hiç ayrılmak istemezmişçesine sarılan adamın beline aynı hislerle kollarını sıkıca dolamıştı.
G: "Özür dilerim..."
Duyduğu buruk sesle Gulf'ın ağladığını anlamıştı Mew. Kendisinin de gözleri dolmuştu ama sevdiği adamın sırtını okşarken sadece onu sakinleştirmek istemişti.
M: "Şşhh sorun yok. Bana geri geldin. Başka hiçbir şeyin önemi yok."
Gulf duyduğu sözlerle daha çok ağlarken Mew onu kendine daha çok bastırıp sakinleşmesini beklemişti.
Bir süre sonra Gulf kendine gelip biraz çekildiğinde Mew gülümserken yüzünü elleri arasına alıp göz yaşlarını silmişti.
Şu an Gulf yanındaydı karşısındaydı ve ona böyle bakarken sanki acıyla geçen haftalar bir anda yok olmuş gibiydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mew&Gulf - Harleys in Hawaii
Любовные романыŞarkı başlamadan önce Mew o çocukla esmerin arasından gerçekten bir şey mi var diye düşündüğüne kendi de şaşırmıştı. Zaten bu ara ne aklı ne de vücudu onu dinlemiyordu... . "Bilmek istiyor muyum? Eğer bu duygu iki tarafında hissettiğiyse... Gidiyor...
