Mew&Gulf - Harleys in Hawaii

39 - The Picture

Kutudan epeyce eski olduğu ilk bakışta belli olan karmaşık boyamalarla dolu bir resim kağıdıyla bir de anahtar çıkmıştı.

Gulf resmi anlamlandıramasa da Mew anahtarlığı fark etmeksizin kağıdı eline alıp anılara dalmışçasına bakmaktaydı. Mew için resmin bir anlamı olduğunu bilerek konuşmasını beklemeye karar verdi Gulf. Birkaç dakikanın ardından Mew konuştu.

M: "Bunu sakladığını bile bilmiyordum."

Gulf gözleri hala resimde olan sevgilisine aklı karışmış bir halde bakmıştı. Mew dönüp baktığında yüzündeki ifadeden dolayı açıklamaya başladı.

M: "Bu benim ilk çizdiğim resim."

Gulf şaşkınlıkla konuştu.

G: "Kaç yaşındaydın ki onca sene saklamış mı?"

M: "Sanırım üç yaşlarındaydım. Babama göstermek için çok beklediğimi hatırlıyorum ama iş konuşmalarından bana bakmamıştı bile. Resmi yere atıp çıkmıştım."

Duyduklarıyla Gulf sevgilisine biraz daha yaklaşıp sırtını okşamıştı.

Gözünde canlanan kareyse onu hem gülümsetmiş hem de buruk hissettirmişti. Üç yaşındaki Mew'un heyecanla babasına resmini göstermek için odasına geldiğini ama hayal kırıklığıyla döndüğünü...

M: "Günlerce konuşmamıştım onunla gereğinden fazla bir sürü oyuncakla kandırmaya çalışmıştı beni."

Mew buruk bir gülümsemeyle başını sallarken konuştu.

G: "Ama resmi atmamış ve onca sene saklamış."

M: "Evet ben de bu yüzden çok şaşırdım. İlk bakışta hatırlayamadım bile o derece eski."

Gulf anlayışla başını salladı.

G: "Baban belki de sandığın kadar katı biri değildir belki sadece duygularını ifade etmeyi bilmiyordur."

Mew sevgilisinin dedikleri arasında hala resme bakmaktaydı. Dedesinin ne kadar katı biri olduğunu anımsayabiliyordu. Belki de ailelerinde gerçekten ebeveyn olmayı bilen kimse olmadığındandı bunca hayal kırıklığı.

O düşünceleri arasında kaybolurken Gulf pakete uzanıp içindeki anahtarı çıkardı ve küçük bir zarfın da olduğunu fark etti. Alıp Mew'a uzatırken konuştu.

G: "Bir de anahtar ve zarf var."

Mew Gulf'ın uzattığı anahtarın nereye ait olduğunu biliyordu ama babasının neden bunu onlara gönderdiğini bilmiyordu. Bu yüzden uzanıp zarfla birlikte almış ve açmıştı.

Zarfta babasının el yazısıyla küçük bir not yazılmıştı.

-
Geldiğin her sefer mutlu olduğunu bildiğim bu ev senin. Daha doğrusu sizin. Nişan hediyeniz olarak kabul edin.
O evde çok yalnız kaldığını, seni çok yalnız bıraktığımı biliyorum. Artık yalnız olmayacağını biliyorum.
Senin için mutluyum.
-

Çoğu kişi için belki pek anlam ifade etmeyecek olan bu sözler Mew'un kalbine bir ağırlık çökmesine sebep olmuştu. Gözleri dolarken babasının bahsettiği ev gelmişti aklına.

Annesiyle babası ayrıldığında Mew henüz hala daha küçük bir çocuktu ve artık kavga etmemelerine sevinmekle, onları yan yana göremeyecek olmanın üzüntüsünü bir arada yaşıyordu. Annesiyle yaşadığı için babasını görmek gittikçe zorlaşmıştı. Zaten Tayland'da öncesinde de çok bulunmamıştı çünkü babası Avustralya'dan yürütüyordu işlerini ama ayrılık sonrası temelli oraya yerleşmişti.