Mew&Gulf - Harleys in Hawaii

6- The Person

.
.
.
.
Gulf gökyüzüne bakıyordu. Aşina olduğu bu ormanı hep çok sevmişti. Burnuna gelen çiçeklerin kokusu ve duyduğu kuş sesleriyle içine dolan huzurun keyfini çıkarıyordu. Birkaç adım attığında bir uçurumun kenarına geldiğini fark etti. Tam geriye bir adım atmıştı ki sırtı bir şeye çarptı.

Çarptığı şey kollarını etrafına sarmıştı.

Bu da kim?

"Beni özledin mi?"

Kulağına doğru söylenen sözlerle Gulf'ın gözleri kocaman açılmıştı. Bu sesi çok iyi tanıyordu.

Sen!

Anlık şaşkınlığı üzerinden atar atmaz belindeki kolları çözüp geriye döndü.

Birçok kez kabuslarında yer alan bu yüzü uzun zamandır görmüyordu. Şimdi neden bir anda belirmişti ki?

G: "Ne yaptığını sanıyorsun sen?"

X: "Sevgilime sarılıyorum ~"

Gulf sinirle gözlerini devirmişti.

G: "Senin sevgilin falan değilim ben. Sen bir hiçsin. Uzak dur benden."

Sinirle yan tarafa doğru dönüp adım atmıştı ki diğer kişi kolundan tutup onu çekti ve Gulf da refleksle kendini geri çekince ayağı kaydı.

Şu an uçurumun tam kenarında geriye doğru eğilmiş bir şekilde düşmek üzereydi. Elini tutan kişi gülümseyerek ona bakmaktaydı ve Gulf'ın kalbi kulaklarında atıyordu.

X: "Senin için bir hiç olduğuma göre bana ihtiyacın olmasa gerek."

Ve söylediği sözlerle birlikte diğer kişi parmaklarını gevşetmeye başlamıştı. Gulf korkuyla elini daha sıkı tutmaya çalıştı.

G: "Kendine gel saçmalama."

Gulf'ın sözleri hiçbir etki bırakmamıştı. Diğer kişi onun tutuşundan kurtulmak için diğer elini de kullanmıştı ve Gulf'ın parmaklarını elinden kurtarmıştı.

Gulf o an gözlerini kapatıp kendini düşüşe hazırlamıştı. Ölümünün böylesine şanssız olacağını hiç düşünmemişti.

Gördüğüm son yüz senin olmak zorunda mıydı gerçekten...

Ama tam o an kolundan tutulup çekildiğini ve beline dolanan güçlü kolları hissetti.

Bu o değil.

Vücuduna dolan adrenalinden dolayı kalbi gümbür gümbür atıyordu ve gözlerini açabilecek kuvveti bulamadı kendinde.

Belindeki kollara karşı sadece kendini sarılışa bırakmıştı. Sakinleşmeye çalışırken içine dolan huzurun sebebini de anlamıyordu. Ama kendini çok güvende hissetmişti. Bu hissin nasıl bir şey olduğunu hatırlayamayacak kadar uzun bir süre olmuştu oysa. Ve şimdi bu bilmediği kollarda onu bulmuş olması Gulf için çok yabancıydı.

Korktuğu için miydi bilmiyordu ama gözlerinden yaşlar akmaya başlamıştı o an.

Belki de ölüme çok yaklaştığım içindir.

Gözyaşları sarıldığı kişinin göğsünü ıslattığında etrafındaki kollar daha da sıkıca sarılmıştı Gulf'a. Sonrasında duyduğu hüzünlü sesse kalbini burkmuştu.