Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
“Neden elimi bıraktın?” yutkunarak Yoongi'den uzaklaşınca etrafıma göz atmaya başladım. Okulda yaşadığımız şeylerden dolayı insanların gözlerinden rahatsız olmuştum.
“Bugün okula gelmese miydik?” dedim tedirgin bir sesle.
“İyi ki de geldik.” beni kendine çekip elimi sıkıca tuttu. Okulun girişinde öylece Yoongi ile beklerken, Yoongi boş bakışları ile okula doğru ilerlemeye başladık.
“Bay Min bize tekrar kızacak.”
Yoongi beni sinirle karşına aldığında derin bir iç çekti. Bana fazla bağırmamak için kafasını eğdi ve sakin kalmaya çalıştı. “Bak sevgilim, bu konuyu artık kapattık sanıyordum ama tekrar açmak istiyorsun o halde baştan başlayayım.” elini yüzüme koyup okşarken hafif sırttı. “Babam ile konuştum. Bundan sonra ilişkimize karışmayacak.”
Yoongi tekrar elimi tuttu ve okula doğru ilerlemeye başladı. Kafamı yukarı kaldırıp gergin nefesimi verirken “açıkçası babana hiç güvenemiyorum. Seni uzağa gönderen bir baba benimle olan ilişkine izin verecek öyle mi?”
Yoongi öfke ile kafasını sallayarak onayladı. “Aynen öyle!”
Herkes bize garip bir şekilde bakarken Yoongi hiçbir şeyi umursamadan elimi tutarak koridorda ilerlemeye devam ediyordu. Bize bakan koridordaki öğrencilere gözlerini devirdiğinde durdu ve o durunca bende durdum.
Yoongi koridordaki öğrencilere teker teker gözlerini çevirdiğinde kıkırdadı. “Sizce geçen ki öpüşmemizi nasıl buldunuz? İstek varsa tekrar yapabiliriz Jimin ile.”
Yoongi kafasını bana çevirdi ve utanan kafamı yere eğdim. Çoğu kişi buna gülerken Yoongi sesini bile çıkarmadan yürümeye devam etti beni çekiştirerek.
Jin aniden önümüzü kestiğinde gözlerini Yoongi ile bana çevirdi. Elini ensesine götürdü ve çekingen bir tavırla konuştu. “Jimin konuşabilir miyiz?”
Gözlerimi Yoongi'e çevirdiğimde Yoongi elimi bıraktı ve kafasıyla gitmem için onayladı. Yanımda geçerken kulağıma fısıldamıştı. “Çabuk dön. Özlerim seni.”
Kalbim bu sayede hızlandı ve gülümsememe engel olamamıştım.
“Namjoon bizi kantinde bekliyor.” Jin gözlerini bana devirerek önden yürümeye başladı. Ben şaşkın bir şekilde onun arkasından bakarken yanına koşarak ilerledim ve yüzüne bakmaya başladım. O hızlı yürüdükçe bende yürüyordum.
“Jin neden benimle konuşmuyorsun?”
Jin aniden durduğunda bende ilerlediğimi fark ettim. Onun karşısına geçtiğimde beni hızla karşıdaki boş koridorun duvarına yapıştırdı. Sinirli gözlerle bana bakarken sakin bir şekilde konuşmaya çalıştı ama bunda başarılı olamamıştı.
