Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Okul koridorunda koşar adımlarla ilerliyor ve nefes nefese kalmıştım. Ter içindeydim yine.
Artık şu derslere geç kalmaktan bıkmıştım. Bisikletin sürekli zincirinin atması, tekeri patlaması beni gerçekten yıldırmıştı.
Sınıfın kapısına geldiğimde kapıyı tıklayarak içeri girdim. Ah evet henüz hoca girmemişti ve bu yüzden şanslıydım. Tüm gözler üzerime değdiğinde kafamı eğerek sırama doğru ilerledim.
Çantamı masanın yanında bulunan kulpa astım. Yanımda oturan beden ile aniden sıçramıştım. Yoongi derin bir nefes aldı ve elini yakama getirip gömleğimin yakasını düzeltti.
“İyileştin mi? Seni merak ettim.” Yakamı düzelttikten sonra elini çenesine koyarak benden cevap beklemeye başladı.
“Evet, iyiyim.” vücudum ile ona döndüm ve kafam ile onayladım.
Yoongi elini çenesinden çekerek “o gün kendimde değildim yani soğuk su ile seni ıslatmazdım. Bilseydim sıcak su...” cümlesine devam etmedi ve elini ensesine koydu. “Ah her neyse!”
Bana onca şey yaşatmıştı peki şimdi onun yüzünden hastalandığım için neden beni merak ediyordu. Okula iki gün gelmemiştim ve beni sürekli aramıştı. Onu anlamakta güçlük çekiyordum.
Bugün çok heyecanlıydım çünkü okul çıkışı sınava girecektim. Namjoon halledeceğini söyledi. Sanırsam internetten başvuruyu yapmıştı ve bana da kağıt verecekti. Sınava girmem için lazım olan bir kağıt.
Hasta bahanesiyle okula rapor verip iki gün okula gitmeyerek evde sınava hazırlanmıştım. Yoongi'nin bunu öğrenmesinden korkuyordum. Sınava engel olacağını söylemişti ama bu sefer engel olamayacak. Henüz haberi yoktu ama öğrendiğinde kesinlikle sınava girmememi sağlayacaktı.
Yoongi elini çeneme koyup kendine çevirdiğinde yüzümü kendine doğru yaklaştırdı. Elinde bir krem vardı. Parmağı ile batırarak narin bir şekilde dudaklarıma sürmeye başladı. “Bu krem yaranı iyileştirir.”
Kaşlarımı çattım ve şaşkın gözlerle yüzüne baktım. Ah galiba kafasına taş düşmüştü. Onu böyle iyi biri olarak görmeye alışık değilim.
“Ben bile bu kadar yara yapacak kadar öpmüyorum. Resmen yemiş seni!” sinirli bir şekilde dudaklarıma kremi bastırırken dişlerini sıkıyordu.
Jungkook? O neredeydi? Yoksa ona birşey mi yapmıştı?
Yoongi'nin bileğini tutarak parmağını dudaklarımdan çektim. Ah kalbim şuracıkta duracaktı. Ona birşey yapabileceğini düşünemiyordum. J-Jungkook nerede?” vereceği cevabı merakla beklemeye başladım. Onun yüzü aniden solmuş ve kafasını eğmişti. Lanet olsun hissediyordum ona birşey yapmıştı.
