Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
“Hoşgeldin bebeğim.”
Yoongi kapıyı sonuna kadar açtığında yutkundum ve gözlerimi içeriye çevirdim. “Jungkook ile Taehyung geldi mi?”
Yoongi kafasını iki yana salladı. “Henüz gelmediler.”
Yoongi kolumu tutarak beni içeri aldığında derin bir nefes verdim. “Bu gece yanında kalamayacağım üzgünüm.”
Yoongi kaşlarını çattı ve bir adım öne attı adımını. “Neden? Bana söz vermiştin.”
Elimi enseme attığımda hafif yutkundum. Onunla kalmak istemiyordum nedeni ise Bay Min'in burada olmasıydı.
“Bende üzgünüm burada kalacaksın!” Yoongi ters bir şekilde baktığında kafamı iki yana salladım. “Ama...”
Yoongi sözümü keserek dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Bir süre yavaşça hareket ettiğinde gözlerimi hafif kıstı ve dudakları kulağıma doğru gitti. “Bu konu burada kapandı. Bu gece benimlesin.”
Gözlerimi devirdiğimde Yoongi elimi tutarak içeri doğru yürüdük.
Yoongi önden yürürken kısa bir koridorun ardından içeride bize arkası dönük olan Bay Min'i gördüm. Elinde ki içki ile karşıda olan televizyonu izliyordu.
Yoongi'nin kolunu sıkıca tutarak onu durdurdum. “Hani baban toplantıda olacaktı.”
Yoongi derin bir iç çekti ve vücudu ile bana döndü. Boş gözlerle bakarken elini alnına koydu. “İptal oldu ve artık onu umursamamayaçalışır mısın? Tüm gün odamda olacağız. Biz karışamaz.”
Dudaklarımı açmak üzereyken Yoongi beni merdivenlere doğru yöneltti. Elimi hâlâ sıkıca tutuyordu.
“Park Jimin!”
Olduğum yerde sıçradığımda merdivenlerde öylece durmaya başladım. Yoongi beni çekiştirirken Bay Min'e arkama döndüm. Bana seslenmişti.
“Yürü Jimin!” Yoongi babasının yanına gitmemem için büyük bir sarf etmeye başladığında Yoongi'nin elini bırakıp merdivenlerden yavaş bir şekilde indim.
“Onunla konuştuktan sonra odama gel!”
Arkama döndüm ve Yoongi ile ufak göz teması kurarak kafamı bir aşağı bir yukarı salladım.
Merdivenden indiğimde ayağım ile fazla ses çıkarmamak için topuğumu yukarı kaldırdım. Bay Min'in karşısına geçtiğimde hafif önünde eğidlim. “Buyrun efendim?”
Bay Min eli ile karşısında ki koltuğu işaret etti. “Otur.”
Derin bir nefes alıp Bay Min'in gösterdiği yere oturdum. Bana ne diyeceğini bilmiyordum ama tahmin edebiliyordum.
