"Hey beyefendi! Geçiş sırasında telefon kullanmayın. Lütfen verin telefonunuzu."
"Ah pardon."
Yutkunarak konuştuğumda telefonu kulağıma iyice yapıştırarak kısık sesle konuştum.
"Anne şimdi kapatmalıyım. Geldiğimde haber veririm sana."
Annemin birşey demesine fırsat vermeden telefonu kapatıp oradaki görevliye uzattım. Eşyalarım kontuardan geçerken bende ağır adımlarla onları takip ediyordum. Taksici ile ufak bir tartışma yaşadığımız için geç kalmıştım ama tam vaktinde gelmiştim. Uçak beş dakika sonra kalkacaktı.
Valizimi elime alıp hızla piste doğru koşmaya başladım. Kapılar henüz kanpanmamıştı ve umarım uçağa bindiğim için pişman olmazdım. Hâla yükseklik korkumu atlatamam beni ürkütüyordu.
Evet Amerika'da okuyorum ve okulumun tatile girmesi ile Kore'ye geri dönüyordum. İki sene olmuştu hayatımın bir an değişmesi. Küçük bir eve taşınmıştık ve ardından hiç anlamadığımız anda zengin olmuştuk.
Babam dediğim adam trafik kazasında ölmüştü. Gazeteciler ya da magazincelerin dediğine göre babam intihar etmek istemişti. Sanırım başarmış. Neden bunu yaptığını bilmiyorduk ama onun için zerre üzülmemiştim. Ölmeyi hak ediyordu. Umarım gittiği yerde bize yaptığı korkunç şeylerin cezasını görüyordur.
O adam tüm malını ve varlığını bize bırakmıştı. Onun parasını ve tek kuruşunu asla istemedim fakat uzun bir süre düşününce bunların hepsini hak ettiğimizi düşündüm. İstemesek bile bize bıraktığı her şey yine bizim üzerimizde olacaktı. Yeni eşine ve çocuğuna bırakmamasını hiç anlamamıştım. Eşi yani karısı dolandırıcılıktan dolayı hapse girmişti. Onların çocuğundan haberim yoktu. Birden bire ortadan kaybolmuştu. Gerçekten bu hikayenin içinde gizli şeyler olduğunu biliyordum.
Uçağa korkarak bindiğimde görevli olan birine eşyalarımı vererek elimdeki numara ile içeri girdim. Koltukların numaralarının her birine bakıyordum ve sonunda bulup oturmuştum. Cam kenarını almak isterdim fakat o yüksekliği gördüğüm anda kendimi kaybedebilirdim. Yerimde gerilerek oturduğumda telefonumu cebimden çıkararak anneme mesaj attım. Uçak kalktığında telefon çekmeyebilirdi.
Sırtımı arkama yaslayarak derin bir nefes aldım. Elimdeki çantayı ayağımın altına koydum ve ceketmin cebinden kulaklığı çıkartıp kulağıma taktım. Belki müzik dinlerken havada uçtuğumu unuturdum.
