Merhabalarrr ...Nhanhanha yine benden kurtulamadınız neysem... Ciddiye dönüyorum.
Evet kitabın ilk bölümlerini düzelterek atacağım fakat bu benim için gerçekten zor olacak. Artık insanların yargılarından gerçekten sıkıldım ve bu sefer de kitaba yargı dağıtacaklarsa ya da karakterlere küfür edeceklerseokumasınaksi takdirde engelleyeceğim. Merak etmeyin Jimin sessiz kalmayacak bu sefer. Umarım istediğiniz gibi olur.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yoongi'nin arkadaşlarından biri kapşonumu tutarken diğeri ise kolumu sıkıca tutuyordu. Beni okulun arka bahçesine doğru sürüklerlerken derin bir nefes aldım. Gerçekten bu sefer hangi zorbalığı bana yapacaklardı. Bunu merakla beklemeye başladım.
Beni hızla duvarın bir köşesine fırlattıklarında yanımda duran poşetlere merakla bakındım. Yoongi'nin iki arkadaşı kollarını göğsüne birleştirip beklemeye başladılar. Kimi beklediklerini biliyordum. Min Yoongi. Okul müdürünün aptal oğlu, Min Yoongi.
Gözlerimi kıstığımda sırtımı duvara yasladım ve bacaklarımı kendime çektim. Gerçekten bu seferki zorbalıkların çok merak ediyordum ama tahminde edebiliyordum.
“Aptal aptal bakma. Burslu olduğun için zorbalık görüyorsun.” dedi Yoongi'nin sarı saçlı olan arkadaşı.
Ona gözlerimi kısarak baktığımda sahte bir gülücük yaydım yüzüme. “Hiç sorun değil.”
Gerizekalı sarışın gülerken gözlerimi devirdim ve yanımdaki poşetleri kendime çektim. İçinde ne olduklarını merak ediyordum ve ona göre hareket ederdim.
“Dokunma onlara!” Aptal sarışın çocuk elimdeki poşetleri alarak arkasına saklamıştı.
“Hâla neden gelmedi?” dedi diğer çocuk kolundaki saate bakarak.
Kafamı duvara yaslayarak karşımdaki iki gerizekalıya alayla baktım. “Neden bu kadar at kafalısınız? Sırf Yoongi'nin parasını yemek için arkadaşlık yapıyorsunuz ve onu mutlu etmek için benimle uğraşıyorsunuz. Gerçekten ezik olan sizsiniz.”
Bu iki çocuk gözlerini bana çevirdiğinde sinirle yüzüme bakmaya başladılar. Biri ayağa ile ayağıma sertçe vururken tükürüklerini fışkırtarak konuşmaya başladı. “Kapa çeneni.”
Buna gülerken ellerini cebine atarak ruhsuz bir şekilde karşımıza geçmiş bir adet Taehyung gördük. Taehyung ile göz göze geldiğimizde yutkundu ve dudaklarını araladı. “Yoongi birazdan burada olur.”
“Ohh, hadi ama biraz erken gelemez mi? Sıkıldım bir an önce zorbalık görmek istiyorum.” dedim kahkaha atarak.
Onlar bana zorbalık yaptıklarında her zaman kışkırtırdım. Okula ilk geldiğim zamanlar içime kapanık, sessiz bir velettim ve benimle uğramaya bayılırlardı özellikle Yoongi. Şimdi ise son sınıf olmama rağmen buna devam ediyorlardı. Zorbalıklarına katlanamıyordum ama onlara karşılık vermem daha da fazla sinirlendiriyordu.
