the road to FOREVER

Kεφάλαιο 83

(δεύτερο για σήμερα)

Έλλη

"Πιο σιγά" ο Βύρωνας χτυπάει με νεύρο το χέρι του στο μπούτι μου. 

"Αν πάω πιο σιγά θα μας πάρει η κατηφόρα πίσω" τον ενημερώνω και γκαζώνω μόνο και μόνο για να ακούσω το αυτοκινητάκι μου να παραπονιέται. Αχ καημένε Ανεστάκο τι τραβάς και εσύ. 

"Αυτό το κάνει γιατί ζορίζεται" το ζουζουνάκι δεν λέει να βάλει γλώσσα μέσα. "Ελισάβετ κατέβασε ταχύτητα και πάρ'το με την πρώτη, και αν δεν μπορείς κατέβα να αλλάξουμε θέσεις, είσαι άθλια οδηγός" 

Με το που τον ακούω να με προσβάλλει για ακόμη μια φορά, σφίγγω δόντια, κατεβάζω σε πρώτη και πατάω τέρμα το γκάζι. Στρίβω το τιμόνι με μανία, αποφεύγω μια κοτρώνα που για κάποιον ανεξήγητο λόγο βρίσκεται μέσα στην μέση του επαρχιακού δρόμου με μια παρακινδυνευμένη παρατιμονιά και τελικά πέφτω μέσα σε μια τεράστια λακούβα. 

Ακούω τον Βύρωνα από την θέση του συνοδηγού να παίρνει μια βαθιά ανάσα και να μην την αφήνει να βγει. "Πας καλά κοπέλα μου?" με ρωτάει και κάτι στον τόνο της φωνής του μου λέει ότι έχει αρχίσει να τρέφει δολοφονικά αισθήματα για το άτομο μου. "Θέλεις να πεθάνουμε? Θέλεις να πέσουμε στον γκρεμό? Θέλεις να πάθω έμφραγμα? Τι στο καλό σε έχει πιάσει σήμερα και οδηγείς τόσο απρόσεκτα? Και τώρα είναι η στιγμή που ανεβάζεις ταχύτητα, τώρα που η κλίση του δρόμου πλέον το επιτρέπει" 

Μένω σιωπηλή όσο μου κάνει παρατηρήσεις και δεν βγάζω άχνα. Αλλά και να βγάλω.. τι να πω? Τι λέει κανείς σε έναν ηλίθιο εικοσάχρονο που πρώτα κάνει κόλαση την ζωή μιας κοπέλας, ύστερα διαλύει την τέλεια ζωή του για να είναι μαζί και με το που γίνει η στραβή και τους πιάσουν οι γονείς του στο σαλόνι του πατρικού του, αυτός της ανακοινώνει ότι θέλει να παντρευτούν μπροστά σε όλη του την οικογένεια? 

Και προσέξτε καλά τι σας είπα μόλις.

Ανακοινώνει! 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΕΙ

Διότι ο Βύρωνας Ιωάννου Κομνηνός δεν ρωτάει, απλά ανακοινώνει.

"Θα πατήσεις την κατσίκα" με ενημερώνει το έτερον μου ήμισυ που μάλλον δεν με έχει καθόλου σε εκτίμηση διότι δεν μπορεί, δεν μπορεί να προγραμματίζει την ζωή μου χωρίς να λογαριάζει τις δικές μου, προσωπικές επιθυμίες. 

"Τράγος είναι" τον διορθώνω δίχως δεύτερη σκέψη. 

Και ξέρετε τι?