στα τελευταία κεφάλαια του the road to SEDUCTION
Σάββατο, αρχές Οκτωβρίου
Άρης
"Αν και φέτος κάνουμε τις ίδιες μαλακίες με πέρυσι.. πάλι αρχίδια θα πάρουμε" λέει ο Στέλιος και κάθεται με φόρα στον διθέσιο καναπέ στο σαλόνι μας. "Από εκεί που ήμασταν πρώτοι στην κορυφή και απολαμβάναμε το κρύο, πλέον κοιτάμε τους γαύρους από το -10 με ανοιχτό το στόμα"
"Σαν τις γκόμενες όταν γονατίζουν για να πάρουν πίπα.. τέτοια κατάντια" του απαντάει ο Αντώνης δίχως να πάρει τα μάτια του από την οθόνη της τηλεόρασης και μόλις συνειδητοποιεί τι λέει αμέσως παγώνει. "Κύριε Ιωάννου.. συ.. συγγνώμη" η φωνή του τρέμει και ο νέος φίλος του γιου μου γυρνάει να με κοιτάξει με ένα απολογητικό ύφος. "Ελπίζω να μην με πάρετε με κακό μάτι.. απλά εγώ.."
Χαμογελάω λοξά.
"Άρη θα με λες" του απαντώ και τους δίνω από μια μπύρα. "Δεν ξέρω τι σου έχει πει ο γιος μου για εμένα, αλλά εγώ δεν είμαι από τους πατεράδες που έχουν τέτοια κολλήματα.. μπορείς να με θεωρείς φίλο σου" τον καθησυχάζω και του κάνω νόημα να συνεχίσει να βλέπει το ματς.
Λογικό να μην ξέρει ο Αντώνης τίποτα για εμένα. Πριν λίγες μέρες γνωρίστηκαν με τον Στέλιο την ημέρα των εγγραφών στην σχολή τους.
Μαθηματικό στο ΕΚΠΑ το αγόρι μου.
Καθόλου άσχημα.
"Οι υπόλοιποι της παρέας που είναι?" ρωτάω τον μεγάλο μου γιο.
"Ο Στάθης και ο Σταύρος έμειναν Θεσσαλονίκη για το Σαββατοκύριακο" με ενημερώνει για τους κολλητούς του από το Λύκειο οι οποίοι σπουδάζουν πλέον στην πόλη στην οποία μεγάλωσα "και οι άλλοι τρεις από την σχολή πήγαν για καφέ με κάτι γκόμενες από το δεύτερο έτος" συμπληρώνει αδιάφορα.
Γυρνάω και τον κοιτάω δύσπιστα. "Και εσείς τι κάνετε εδώ?" αναρωτιέμαι φωναχτά. "Γιατί δεν πάτε να τις γνωρίσετε και εσείς και μου μπαστακωθήκατε Σάββατο απόγευμα στο σαλόνι μου?"
Έχω αρχίσει να τρομοκρατούμαι. Έχω ήδη έναν γιο που αμφιβάλλω αν ξέρει ότι οι γυναίκες έχουν κόλπο και ότι αυτό ανάμεσα στα πόδια του μπαίνει εκεί για ευχαρίστηση. Δεν θα το αντέξω να ξεκινήσει τα ίδια και ο Στέλιος.
Έλεος
"Μην ανησυχείς ρε Άρη" μου απαντάει ο μεγάλος μου γιος και ρεύεται τέρμα άκομψα. "Με την μία γνωριστήκαμε ήδη στις τουαλέτες της σχολής την πρώτη μέρα των μαθημάτων.. δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο.. τέρμα χαλαρή και προφανώς πολυγαμημένη.. καθόλου ο τύπος μου"
YOU ARE READING
the road to FOREVER
ChickLit"How long is forever? Sometimes, just one second" ~Lewis Carroll, Alice in Wonderland~ Μέρος 1ο "η ελευθερία" "Σε θέλω.. απλά θέλω και άλλες" Μέρος 2ο "η καριέρα" "Οι άνθρωποι συνήθως δεν πετυχαίνουν γιατί ανταλλάσσουν αυτό που θέλουν περισσότερο μ...