the road to FOREVER

Κεφάλαιο 48

Βύρωνας

"Και αυτό είναι το σαλέ που κλείσαμε" η Ισμήνη κάθεται απέναντι μου στο μεγάλο οβάλ τραπέζι. "Είναι στο Τσερμάτ, θα πάμε με την μαμά για Χριστούγεννα και μετά από λίγες μέρες θα έρθει και ο μπαμπάς, του προέκυψαν δύο χειρουργεία στην Μόσχα και δεν μπορεί να τα ακυρώσει" 

Προσπαθώ με τα χίλια ζόρια να συγκεντρωθώ στην παθοφυσιολογία του καρκίνου. Άπειρα μονοπάτια, αμέτρητα ογκογονίδια, χίλια δυο φάρμακα. Και όμως.. η ξανθιά γυναίκα μπροστά μου μου αποσπά την προσοχή.. και με εκνευρίζει.. αφάνταστα πολύ. Μα γιατί δεν συγκεντρώνεται στο βιβλίο μπροστά της? Τον Ιανουάριο έχουμε εξεταστική, πάλι από εμένα θα αντιγράψει?

"Όμορφο είναι" της απαντάει η Νεφέλη και ακουμπάει το δάχτυλο της στην οθόνη του κινητού της Ισμήνης. "Δεν έχω πάει ποτέ Ελβετία" προσθέτει και στην φωνή της διακρίνω μια μικρή θλίψη. Περίεργο μου ακούγεται πάντως, εγώ έχω πάει πολλές φορές με τον παππού.

"Ξέρεις, ο μπαμπάς είπε ότι το συγκεκριμένο είναι προς πώληση, αν πάμε και μας αρέσει και περάσουμε καλά θα το αγοράσουμε και τότε μπορείς να έρχεσαι όποτε θέλεις" της προτείνει χαμογελαστή η ψηλή ξανθιά καλλονή. 

Παρατηρώ την Ισμήνη λίγο καλύτερα. Δεν είναι άσχημη κοπέλα, ακριβώς το αντίθετο θα έλεγα, έχει  αναλογίες μοντέλου. Το πρόσωπο της ακόμη και άβαφο σε καθηλώνει. Τα μεγάλα μπλε μάτια της σε μαγνητίζουν. Θα μπορούσα κάλλιστα να είμαι μαζί της, ταιριάζουμε και στο σεξ. Υπάρχει όμως ένα βασικό μικρό προβληματάκι..

"Τι κάνεις μου λες?" ο παππούς περπατάει εκνευρισμένος πάνω κάτω στο γραφείο του. Βάζω το κινητό στην τσέπη της λευκής ποδιάς μου και κάθομαι αναπαυτικά στην μεγάλη, αναπαυτική πολυθρόνα του Καθηγητή. Να την συνηθίζω σιγά σιγά, άλλωστε σε λίγα χρόνια θα γίνει δική μου. 

"Θα βγω για φαγητό με την Ελισάβετ" του απαντάω με απόλυτη ηρεμία. Δεν κάνω κάτι κακό άλλωστε, συνηθίζω να βγαίνω και με άλλες κοπέλες. Και το ξέρει. Και δεν το απαγορεύει. 

"Είναι συμφοιτήτρια σου" γρυλίζει ο παππούς και συνεχίζει να βηματίζει γρήγορα. 

"Από τις πολύ διαβασμένες μάλιστα" του λέω την αλήθεια. Διότι σπάνια βρίσκεις άριστους φοιτητές στο Πανεπιστήμιο στις μέρες μας, και δη φοιτήτριες. Οι περισσότερες συμβιβάζονται με την μετριότητα. Α και έναν καλό γάμο. 

"Αυτό είναι που σε τράβηξε πάνω της δηλαδή?" ο παππούς σταματάει να περπατάει, και εγώ τον καρφώνω με τα μάτια μου. "Το γεγονός ότι ξέρει καλύτερη φαρμακολογία? Το γεγονός ότι πήρε δέκα στην ανατομία? Το γεγονός ότι φτιάχνει βιογραφικό? Αυτό σε γοητεύει νεαρέ? Ότι έχετε κοινά ενδιαφέροντα?"