Έλλη
"Χαμογέλα" η Νεφέλη τοποθετεί τα ακροδάχτυλα της στις γωνίες του στόματος μου και τις σηκώνει ψηλά. Με το που τα απομακρύνει όμως από το πρόσωπο μου, υιοθετώ ξανά το προηγούμενο στεναχωρημένο μου ύφος.
"Ρε κοπέλα μου έσκισες σήμερα" ο Λιάκος τυλίγει το χέρι του γύρω από τους ώμους μου και με κολλάει πάνω του. "Γιατί κάνεις έτσι? Επειδή πήρατε 9 και όχι 10? Τι? Κόλλησες βυρωνίτιδα και δεν ικανοποιείσαι παρά μόνο με το τέλειο?" με ρωτάει και το άλλο του χέρι, το ελεύθερο ξεκινάει να με γαργαλάει στην κοιλιά μου.
Η μέρα είναι Δευτέρα, είναι βράδυ και είμαστε στο ίδιο μπαρ στο οποίο πηγαίνουμε κάθε φορά μετά το εργαστήριο της Ανατομίας. Βέβαια σήμερα είχαμε έναν παραπάνω λόγο να έρθουμε. Για να γιορτάσουμε την επιτυχία της παρουσίασης του κλινικού περιστατικού που κάναμε νωρίτερα με τον Βύρωνα. Χωρίς όμως αυτόν.
Διότι ο λόρδος εξαφανίστηκε.
Με το που τελειώσαμε το εργαστήριο έγινε καπνός.
Και δεν πρόλαβα καν να-
"Έλα σταμάτα.." του ζητάω φανερά αδιάθετη και προσπαθώ να διώξω το χέρι του από την κοιλιά μου. Μάταια όμως. "Αλήθεια Ηλία κόψε δεν είμαι καλά" του λέω και η ειλικρίνεια στο βλέμμα μου τον κάνει να παγώσει.
"ΠΟΙΟΣ ΣΕ ΠΕΙΡΑΞΕ?" φωνάζει ο φίλος μου.
Κοιτάζω έντρομη τους γύρω μας.
Έχουμε τραβήξει όλα τα βλέμματα πάνω μας.
"Δεν-"
"ΤΙ ΔΕΝ ΔΕΝ?" ο Λιάκος σηκώνεται όρθιος. "ΜΟΝΟ ΜΗΝ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΌΤΙ Ο ΜΑΛΑΚΑΣ ΣΤΗΝ ΕΙΠΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΗΡΑΤΕ 10. ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΕΓΙΝΕ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΘΑ ΠΑΩ ΑΜΕΣΩΣ ΤΩΡΑ ΝΑ ΤΟΝ ΒΡΩ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥ ΧΩΣΩ ΑΥΤΟ ΣΤΟΝ ΤΕΛΕΙΟΜΑΝΗ ΚΩΛΟ ΤΟΥ" προσθέτει και σηκώνει το μεσαίο του δάχτυλο στον αέρα.
Γουρλώνω έντρομη τα μάτια μου. Χριστέ μου! Θα το κάνει! Όντως! Δεν αστειεύεται! Το βλέπω στο πρόσωπο του. Κουνάω αρνητικά το κεφάλι μου και τον πιέζω να κάτσει ξανά στην καρέκλα δίπλα μου. Δεν θέλω να δημιουργηθεί ένταση στην παρέα. Όμως δεν μπορώ να πω στον Λιάκο τον πραγματικό λόγο που είμαι χάλια.
Ή μάλλον τους λόγους.
Διότι είναι πολλοί.
"Δεν έχει καμία σχέση ο Βύρωνας" του λέω ένα τόσο δα μικρό ψεματάκι και κοιτάω τον κόσμο γύρω μας. Αρκετά ρεζίλι γίναμε, δεν χρειάζεται να γίνουμε και άλλο.
YOU ARE READING
the road to FOREVER
ChickLit"How long is forever? Sometimes, just one second" ~Lewis Carroll, Alice in Wonderland~ Μέρος 1ο "η ελευθερία" "Σε θέλω.. απλά θέλω και άλλες" Μέρος 2ο "η καριέρα" "Οι άνθρωποι συνήθως δεν πετυχαίνουν γιατί ανταλλάσσουν αυτό που θέλουν περισσότερο μ...
