18 μήνες αργότερα
Έλλη
Κρύος ιδρώτας λούζει το ηλιοκαμμένο μου πρόσωπο. Η καρδιά μου χτυπάει σαν τρελή, το χέρι μου γλιστράει μέσα από το δικό του. Με μάτια στραμμένα προς τα κάτω, προσπαθώ να υπολογίσω την απόσταση που πρόκειται να διανύσουμε. Δεν σας το κρύβω .. μπορεί γενικά στην ζωή να μην φοβάμαι -θυμηθείτε με ποιον έχω σχέση άλλωστε- αλλά αυτήν την πολύ συγκεκριμένη χρονική στιγμή τρέμω σαν το ψάρι έξω από το νερό.
Χριστέ μου..
Πώς θα τα καταφέρω?
"Το σκέφτεσαι πολύ ρε μωρό"
Κοιτάζω φευγαλέα το αγόρι δίπλα μου και κάνω απευθείας τον σταυρό μου. Όχι ότι έχω κάποια ιδιαίτερη σχέση με την εκκλησία, αλλά κάθε άνθρωπος όταν έρχεται αντιμέτωπος με τον φόβο τότε χάνει την λογική, και την θέση του παίρνει η προσευχή. Όλοι όταν είμαστε συναισθηματικά ευάλωτοι επικαλούμαστε κάποια ανώτερη δύναμη, ανεξάρτητα σε ποια έχουμε επιλέξει να πιστεύουμε.
"Δεν μπορώ να το κάνω.. δεν.. δεν.. απλά δεν" Τελεία. Τελεία και παύλα. Θέλω να γυρίσω πίσω, να πάω μέσα στο δωμάτιο μου, να κουκουλωθώ κάτω από τα σεντόνια και να τον περιμένω να επιστρέψει. Τι στο καλό σκεφτόμουν όταν είπα το ηλίθιο, το καταραμένο αυτό το αναθεματισμένο το ναι? Τι? Τι? ΤΙ?
"Πιες λίγο από αυτό να πάρεις θάρρος"
Ένα μεγάλο, μυώδες γυμνό χέρι μου δίνει το γνωστό πράσινο μπουκάλι με την χρυσή ετικέτα και εγώ το αρπάζω απευθείας. Το αλκοόλ -και ειδικά το ακριβό, ποιοτικό αλκοόλ- χαλαρώνει, ενθαρρύνει και δίνει δύναμη, κακά τα ψέματα. Άλλωστε ξέρουν στην βόρειο Ευρώπη τι κάνουν! Κάθε που σου κου μεθυσμένοι είναι, και έχουν λόγο.
"Ναι, άσε όμως και λίγο θάρρος και για εμάς" μου λέει ο διάβολος ο ίδιος και μου αρπάζει το μπουκάλι από το στόμα.
"Μα μου είπες ότι εσύ το έχεις κάνει ξανά και πως είναι τελείως ακίνδυνο" γουρλώνω αμέσως τα μάτια μου στην συνειδητοποίηση ότι αυτή είναι η πρώτη φορά και για αυτόν και οι σφυγμοί μου φτάνουν τους 160 το λεπτό μες στο νερό.
ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ ΘΑ ΠΕΘΆΝΟΥΜΕ
"Ρε Ελλάκι μου.." δυο μεγάλα σαρκώδη χείλη φιλούν το μέτωπο μου. "Χαλάρωσε λίγο ρε μωρό μου και έλα να το χαρούμε όσο προλαβαίνουμε.. λοιπόν θα σου πω ακριβώς τι θα κάνεις.. κλείσε τα μάτια σου.." Κλείνω τα μάτια μου "Πάρε μια βαθιά ανάσα " Παίρνω μια βαθιά ανάσα " Και βάλε το χέρι στην μύτη" Βάζω το χέρι στην μύτη "Και με το που ακούσεις το τρία σφίγγεις με το άλλο το χέρι μου και τα υπόλοιπα τα αφήνεις πάνω μου.. αρκεί να με εμπιστεύεσαι.. ναι?"
YOU ARE READING
the road to FOREVER
ChickLit"How long is forever? Sometimes, just one second" ~Lewis Carroll, Alice in Wonderland~ Μέρος 1ο "η ελευθερία" "Σε θέλω.. απλά θέλω και άλλες" Μέρος 2ο "η καριέρα" "Οι άνθρωποι συνήθως δεν πετυχαίνουν γιατί ανταλλάσσουν αυτό που θέλουν περισσότερο μ...