Güzeller güzeli Zeynep...
İki adam ve bir kadın.
Afran'ın mutlu olmak istediği tek masal prensesi Zeynep'ti.
Zeynep'in masalında aşık olduğu prens Afran'dı! Lakin masalın iyi adamı Kadir'di... O babası ve sevdikleri tarafından bir kuleye değil Ma...
Canlarım bölüm sırasında hata olmuş. Bölüme lütfen tekrar vote verin.
Jutenya_ şurayı tıklayarak Wattpad hesabımı takip edin. Kitap hakkında ki duyurulardan böylelikle haberdar olabilirsiniz.
İnstagram hesam jutenya82
Twitter hesabım jutenya82
Takip etmeyi unutmayın.
Keyifli okumalar.
Omzunda ki yük mü ağır yoksa kalbindekimi Elfida
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kalbimdekini yük olarak hiç görmedim ki Afran
************************************
Mardin sıcağıyla kavuruyordu. Genç adam yatağından kalkıp pencereye doğruyu ilerledi. Bir türlü doğmayan güne eşlik etmek ister gibi sehpadaki paketten bir dal sigara alıp dudaklarına götürdü. Büyük bir nefes aldı ve zehirli nikotini çiğerlerine doldurdu.
Yine Zeynep esmişti aklına, gerçi aklından çıktığı yoktu ki!
Zihni Zeynep'ti, kalbine taht kuran küçüğü yüreksızım diyordu.
Yüreksızısıydı!
Çünkü onu andığı her an kalbi sızlıyordu. İmkansız aşk derlerdi. Gecesinde uyku yoktu gündüzü de avutuyordu. Bu son deyip her seferinde görmeye gidiyor ve her seferinde kendisine verdiği söze yeniliyordu.
Yenilmekte aşka tabiydi ya... Ya sabır diyordu.
Sabrın en canhıraș hali Zeynep'ti!
Zeynep dile ne güzel geliyordu değil mi?
Kadir'in dudakları kenara kıvrıldı. Siyah saçları yeşil gözleri düştü aklına. Gülen yüzü şımarık halleri sigarasından son bir nefes alıp küllükte söndürdü. Bu saatten sonra uyku tutmazdı ya bundan sonra hiç tutmazdı. Bu sefer ayın dolmasını bekleyemeyecek gibiydi. Hasret buram buram burnunda tüten.
Üstüne bir tişört giyip anahtarını ve telefonunu alıp aşağı indi malum odasına sığamıyordu. Arabasına binip koşmaya gidebilirdi. Konağın sokaklarında koşması pek hoş karşılanmaz üstüne adını deliye çıkarırlardı. Hoş bu şekilde devam ederse delirmesi de kaçınılmazdı.
Avluya indiğinde kapıya doğru ilerledi ama mutfak tarafından gelen seslerle biraz duraksayıp adımlarını oraya yönlendirdi. Bu saatte kimin uyanık olduğunu merak eden tarafı ağır basmıştı.
Mutfak kapısında durup gördüğüyle gülümsedi. Sessiz adımlarla ilerleyip "mutfakta bir fare var ve galiba dolaba dadanmıș" demesi ve aynı anda "ahhh" diye inlemesiyle son buldu. Çünkü yaşlı kadın elinde ki bastonu torunun omzuna indirmiști.
