Hiraeth (Final Part 1)

4.9K 518 392
                                    

Bölüm benim için çok kıymetli olan
smyrnakordelya'ya

Geliyor iyiki doğdun aşkım. Yeni yaşın sana mutluluklar getirsin.

Evet Zeynep final bölümü. Beni çok yoran bir kurgu ve yazarken psikolojim bozuldu.

Neyse çok uzatmak istemiyorum keyifli okumalar.

Unutmadan kitap Wattpadden kalkacak ve bir daha geri gelmeyecek.

Zeynep ve Kadir'in evliliğinin üzerinden üç yıldan daha fazla bir zaman geçmişti ama aralarında bir milim bile ilerleme olmamıştı.

Zeynep kendince mecburi olduğu bir hayatı yaşıyordu.

O süreçte babası Halit bey kalp krizi geçirip hastanelik olmuştu. Zeynep affedemediği babasına arafta kalmış bir şekilde gitti.

Kalbi ve mantığı birbiriyle savaş verirken kendisini hastane bulmuştu. Babası da gözlerini açtığı gibi Zeynep'i görmek istemişti ve olanlardan ondan sonra olmuştu. Zeynep'in gülen yüzü hiç gülmez oldu. Artık ailesi hiç yokmuş gibi davranıyordu. Bir ortama girerken bile onlardan biriyle karşılaşsa orayı terk ediyordu. Ondan sonrada Botan ailesi ne kadar iletişime geçmek istese de Zeynep sert bir dille red etti.

Bu süreçte iletişimini kesmediği Çınar abisiyle de kesti.

Kadir ne yaparsa yapsın sevdiği kızı toplayamadı. Zeynep'in panik atakları krizleri devam etti. Soranlara kalp çarpıntısı diyordu ama zihninin gittiği yer hiç değildi.

Aradan geçen zamanla artık Soydan ailesinin baskıları da artmaya başladı. Zeynep Kadir'e daha fazla yük olmamak için her şeyi içinde bitiriyordu. Serpil Hanım'ın laf çarpmalarını sözlerini yutmak  zorunda kalıyordu.

El bebek gül bebek büyütülen asi kızdan eser kalmamıştı.

Sanki yaşamak için nefes olan birine dönüşmüştü.

Kadir sevdiği kızın gözlerinin önünde eriyip gitmesine kahroluyordu.

Tabi her şeye derman denilen zaman Zeynep'te hiçbir değişiklik yapmadı.

Günler günleri kovaladı. Zeynep ruhen yorgundu ve bu yorgunluk bedenine zarar veriyordu. Kadir ile aralarında ördüğü duvar aşılamayınca o'da her şeyi akışına bıraktı.

Akışına göre hayatı yaşamak.

Birbirinin ayak dibinde bitmeyen bir hayat. Genç kız güne erken uyandı. Artık onsekizin de hayatı heyecanla veya umutla yaşayan biri yoktu.

Afran'a git demişti ama sanki giderken kalbini kendiyle götürmüştü. Gerçi kalbinin sahibi o olunca kendiyle götürmesi zor olmamıştı.

Zeynep gözlerini açıp tavanla bakıştığın da her sabah olduğu kısa bir süre nerede olduğunu kim olduğunu sorguladı. Nerede olduğunu hatırladığın da her gün olduğu gibi hafızasını kaybedip Afran'da başka hiç kimseyi hatırlamak istemiyorum diye dua etti .

Aylardır her sabah bunu yapıyordu.

İnsanın zihninde ki unutmak istemesi...

Yatağında doğrulup ayakları soğuk parkelerle temas ettiğin de gözlerini yumup kısa bir süre bekledi ve sesli bir nefes alıp ayağa kalktı. Yalın ayak dolaba ilerledi ve kendisi için giyeceği kıyafetleri seçip banyoya ilerledi. Kadir'in teyzeleri gelecekti ve konak temizlenecekti. Banyo kapısını kilitleyip duşun altına girdi.

Zeynep (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin