✾ 𝙀𝙇𝙔𝙀𝙇 ✾ 𝙅𝙄𝙆𝙊𝙊𝙆

⁴⁸

Iyi okumalar~

'Üzgünüm evlat ama benim kimseye inancım yok. Ne malum bunun da bir oyun olmadığı. Sen bizim neler çektiğimizi biliyor musun?'

'Anlıyorum yaşadıklarımız kolay değil bu karanlıkta onca vakit... evladınızdan ayrı yaşadınız.'

'Sen onun yerini biliyor musun?'

'Oğlunuz benim evimde kalıyor. Grubumun bir üyesi.'

Bayan park yanıma gelip kollarımdan tuttu.

'Sen gerçekleri mi söylüyorsun. Jimin'i biliyor musun?'

Konuşurken aynı zamanda göz yaşlarını akıtıyordu. Bu hâline çok üzüldüm onca sene evladindan ayrı kalmak kötü olmalı.

'Evet ve sizi cok araştırdık. Jimin gercekleri öğrendiğinde çok kötü oldu ona söz verdim sizi bulacağıma dair.'

Bayan park ağlamaktan bir harap düşerken eşi ona yardımcı oldu.

'Shin hye bana bak hayatım. Kurtulduk artık. Özgürüz ve oğlumuzu göreceğiz.'

'B-ben söyleyecek bir şey bulamıyorum. Sana minnettarım. Bizi kurtardın.'

'Önemli değil efendim. Size bunu reva görenler cezasını çekti. Hepisini kendi ellerimizle öldürdük.'

Bay park yanıma gelip omzumu okşadı.

'Sen iyi birisin evlat. Adın neydi?'

'Jeon jungkook.'

'Jungkook sana minnettarız.'

Gülümsemekle yetindim.

'Artık gitsek iyi olacak.'

'Bir an önce oğluma kavuşmak istiyorum.'

Yazardan

Jungkook jimin'i ailesi ile birlikte karanlık tarafa geçti. Bay park etrafa bakarken o kadar şaşırıyordu ki.

Bir zamanlar cennet gibi olan busan ikiye bölünmüş yok edilmişti resmen. Hepsi o kardeşi olan alçağın işiydi.

Ama hepsi layığına kavustu. Sonunda özgürlerdi. Jungkook'a o kadar teşekkür ediyordu ki içinden.

Bayan park bir yandan, 17  yıl sonra oğlunu gorecegi için çok mutluydu bir yandan da özgürlüğüne kavuştuğu için kendini kuş gibi hissediyordu.