✾ 𝙀𝙇𝙔𝙀𝙇 ✾ 𝙅𝙄𝙆𝙊𝙊𝙆

⁴⁷

Iyi okumalar~

Jungkook gideli yarım gün oldu. Ailemi öğrenince kriz geçirdim. Yeni yeni kendime gelirken asagiya salona indim.

Evde sadece yoongi ve ben vardık. Jungkook ne zaman gelir bilmiyorum.

Ama ona herşeyden çok güveniyorum ailemi bulacağına da eminim.

'Jimin iyi misin neden ayaklandın.'

'Iyiyim. Yatmaktan her yerim ağrıdı. Jungkookdan haber var mı?'

'Hayır. Hemen halledemezler nerede olduğunu bilmiyoruz.'

Bodrum kati demişti. Her evinde bodrum kati vardır elbelt. Ama en büyük olan ormandaki evindeydi. Büyük bir kitaplık vardı orda.

Karanlık olduğu için çok fazla araştıramamıştım.

'Ne düşünüyorsun.'

'Ormandaki evinde bodrum katında olabilir'

'Ama sen oraya daha önce girdin.'

'O zaman pek bakamamıştım.'

'Tamam ben haber veriyorum. Ilk oraya baksınlar.'

Yoongi jungkook'a telefon açtı ve hoparlöre verdi.

-alo yoongi ne oldu. Jimin mi kötü?'

-hayır hayır. Gayet iyi yanımda hatta.

Hemen nasıl da beni sormuştu. Canım benim. Burdan giderken beni yalnız bırakacağı için de ne kadar üzgün olduğunu gözlerimle gördüm.

-Jimin'e söyle ki. Cok seviyorum onu ve ailseni bulmadan dönmeyeceğim.

Gözlerim yine yaşardığında bu sefer mutluluk göz yaşlarımı akıtıyordum. Beni bu denli seven birinin olması çok iyi hissetirmisti.

Gerçi artık bir ailem var ama onların ağzından her şeyi duymadan rahat edemeyecegim.

-Ormandaki ev var ya Namjoon'un oradaki bodrum katına bakmanızı söyledi Jimin. Orası büyük her köşeye iyi bakın dedi.

-bizde çarşıdaki evine bakmıştık orada bulamadım şimdi ormana gidiyoruz.