✾ 𝙀𝙇𝙔𝙀𝙇 ✾ 𝙅𝙄𝙆𝙊𝙊𝙆

³⁴

Iyi okumalar~

Jungkook

'Ne düşünüyorsun jeon? Seni nasıl öldüreceğimi mi?'

'Bak jimini bırak beni al. Sana yalvarıyorum.'

'Vay vay. Yalvarma aşamasına geçtik mi ha.'

'Bırak onu.'

'Gözlerinde yaşardı. O şuan yeni yeni kendine geliyor.'

Jimin aşağıda olan başını kaldırdı. Uzamış olan saçları önüne geliyordu. Görsün beni hadi.

'Ağlama jeon. Jimin'in ölümünü görmeden evvel seni öldürücem. Merak etme üzülmeyeceksin.'

'Bizden önce sen öleceksin piç herif!'

'Aaa. Yakışmıyor bu sözler sana.'

'Biraz beynin varsa bizi şimdi bırakırsın.'

'Yok ya da var. Sizi bırakmayacağım boş yere konuşacağnıza birbirinize son sözlerinizi söyleyin.'

Umudum yavaş yavaş diplere vururken beynim iflas etmiş gibi hissediyordum. Aklıma hiç bir şey gelmiyordu.

Jimin yavaş yavaş kafasını kaldırdı. Kendine yeni geldiği için ilk etrafa baktı. Gözleri iki metre uzağındaki bana kaydığında faltaşı gibi açıldı.

'J-jungkook!'

'Jimin.'

Jimin adamın elinden kurtulmaya çalışıyordu.

'Jungkook!'

'Sakin ol. Bizi burdan kurtarıcam.'

Direnmeyi bırakıp gözlerini yine yere çevirdi. Omzu sarsıldığında ağladığını farkettim.

'Korkma ve ağlama. Yüzüme bakar mısın?'

Yavaşça kaldırdı güzel yüzünü. Ağlamasını istemiyorum.

'Ben buradayım ve ölmeyeceğiz.'

'Ne dram ama. Gozlerim yaşardı. Ama bu kadar emin olma.'

Artık sabrımın son aşamasındayım. Silahım alınmasaydı çoktan hepsine sıkmıştım.

'Namjoon son kez sana söylüyorum bizi bırak.'

'Tıhh. Olmaz.'

'Bu sözünle kendi ölüm fermanını yazdın.'

'Haha. Çok komiksin. Hâlâ ölümden bahsediyorsun. Anla artık jeon ölecek olan sensin. Ve boş boş konuşmaya devam ediyorsun. Onun yerine son sözlerini söyle.'

Haklıydı sanırım. Sonum geldi. Bu saatten sonra kurtulmamız imkansız. Hâlâ sessizce ağlayan jimine seslendim.