YAZ GÜNEŞİM

GÜVEN

Karol&Rugge:

(Terasa çıktık ve her şeyi Karol'a bir bir anlatmaya başladım.)

R: Iıı, Karol bak... Benim sana sormak istediğim bir şey var ama önce beni bir dinle.

K:Tamam Ruggero dinliyorum seni.

R:Hani sana buluşalım demiştim ve sen de gelememiştin ya.

K:Evet.

R: O gün ben senin yanına geldim. İşten çıktığın zaman biriyle görüşüyordun. Elini tutuyordu ve sana fazlasıyla yakındı. Ben de bunu görünce hemen arabaya atladım ve gittim. O zaman çok sinirliydim senin hakkında farklı şeyler düşündüm. Yani belki başkasıyla da görüşüyor olma ihtimalini düşünüyordum. Ama çok kısa bir süre sürdü hemen o düşünceleri kafamdan attım. Sana sormak istediğim şey şu, o çocuk kimdi? Sana bu kadar yakın davrandığına göre tanışıyor olmalısınız.

K: O çocuk Chucho'ydu Ruggero. Chucho benim Meksika'daki eski sevgilimdi. Ardından beni aldattı. Ve ondan ayrıldım. Ama şimdi buraya gelmiş ve peşimi bırakmıyor. Üstüne üstlük sevgilim kendi kafasında kurduğu şeylerle beni aldatmakla suçluyor. Ruggero bunu nasıl düşünebiliyorsun? İnanamıyorum. Nasıl? Ben sana bu kadar güvenmişken nasıl? Ben asla sana bunu yapmam. Seni kendimden çok sevdiğimi sanmıştım. Yanılmışım.

R: Karol, öyle değil!

K:Nasıl o zaman Ruggero?!

R:Ben sizi öyle el ele görünce neye uğradığımı şaşırdım. İnanamadım. O anlık şaşkınlık ve sinirle düşündüm. Sonrasında zaten çok pişman oldum lütfen anla beni. Yoksa senin böyle bir şey yapmayacağını biliyorum.

K:Demek ki bilmiyormuşsun Ruggero. Bilseydin gelirdin yanıma sorardın ne olduğunu. Ya da ne bileyim aradığımda açardın. Her ne olursa olsun bana olan güvenin tam olsaydı eğer bunlar yaşanmazdı. Ama biliyor musun Ruggero? Bitti, boşver.

R:N-ne?!! Ne diyorsun Karol?!

K: Bitti diyorum Ruggero BİT-Tİ. Hem de başlamadan bitti. Bana güvenmediğine hala inanamıyorum. Güven olmadan nasıl seninle devam etmemi bekleyebilirsin ki?! Boşversene bizimki hiç olmayacak bir hikayeymiş!

Karol çantasını aldı ve ayağa kalktı.

R: KAROL SAÇMALAMA NE YAPIYORSUN SEN?!

Genç kadın bunları dinlemiyordu bile. Bir hışımla odadan çıkacakken Ruggero omzuna dokundu.

R: BÖYLE BİR TEPKİ VERECEĞİNİ BİLİYORDUM AMA BU YAPTIĞIN ÇOK SAÇMA! BİRAZ BENİ ANLAMAYA ÇALIŞ!!

Karol Ruggero'nun suratına baktı. Hiçbir şey demeden hızlı adımlarla aşağı inmeye başladı.

R: Karol! KAROL!! BİR BEKLER MİSİN BENİ?! BÖYLE ÇEKİP GİDEMEZSİN!!

Ruggero Karol'un peşinden gitmedi. Ona biraz zaman vermek istiyordu. Onu apaçık aldatmakla suçladığının kendisi de farkındaydı.

R: Ya ben ne yapacağım şimdi?!

Genç adam sandalyelerin birine oturdu. Boş gözlerle hiçbir şey düşünmeden etrafa baktı. Ne yapacağını kendi de bilmiyordu. Uzun  bir süre terasta oturduktan sonra Mike'ı aradı.

_______________

Karol'dan:

Bu neden bana oluyor? Neden hep ben bunları yaşamak zorunda kalıyorum?! Ruggero'nun onu aldattığımı sanması benim canımı o kadar acıttı ki. Çünkü ben ona güvenmiştim. Ne olursa olsun onun yanındaydım hep. Ama az önce duyduklarım yüzünden kendime uzun bir süre gelemedim.  Hâlâ şoktayım. Ben buraya bunları duymak için gelmedim. Hiçbir şey düşünmeden yolda yürüyordum. Ardından Valentina aradı.