YAZ GÜNEŞİM

TERASTA UYKU

Rugge'den

Güneşin sıcak ışığını tenimde hissedebiliyordum. Burnuma bir koku geliyordu. Ne olduğunu tam çıkaramadım. Biraz yasemin biraz portakal çiçeği.. Sanki biraz da lavanta vardı. Çok güzel bir Kokuydu.. Hava güneşli olmasına rağmen rüzgarın esintisini de hissedebiliyordum. Yavaş yavaş gözlerimi açtığımda karşımda gördüğüm uyuyan bir Karol'du. Çok tatlı görünüyordu. Saatlerce onu izleyebilirdim. Demek bu muazzam koku da ona aitti. Bir rüyaydı sanki Karol. Her şeyiyle.. Biraz daha etrafa bakındığımda Mike ve Valu'yu gördüm. Onlar da uyuyorlardı. Rüzgar şiddetini arttırmaya başlıyordu. Karol belki üşür diye hemen bir örtü getirdim içeriden. Tüm geceyi terasta geçirmiştik sonunda uyuyakalmışız. Örtüyü yavaşça Karol'un üstüne örtecekken birden uyanıverdi. Birkaç saniye bakıştık. Sonra gülümsedi.

K: Rugge?

R: Şey Karol, hava biraz soğuk da üşürsün diye belki..

K: Teşekkürler Rugge..

Bir şey söylemedim sadece gülümsedim. O da bana gülümsedi. Gülümsemesi bu hayattaki en güzel şeydi sanki.

K: Baksana bizimkilere.. Hala uyuyorlar.

R: Aynen.

K: Uyandıralım mı?

R: Yoo, yok uyandırmayalım. Zaten Valu da çok yoruldu dün biliyorsun.

(Bundan hiç bahsetmedim ama Mike ve Valu sarılmış uyuyorlardı. Bu iyiliği Mike için yaptım. Eğer uyandırsaydık bu benim kaçınılmaz sonum olurdu.)

K: Haklısın. Biliyor musun Rugge, dün gece çok güzeldi. Her şey için teşekkürler.

R: Ah, asıl ben teşekkür ederim Karol. Benim için de öyleydi.

Biraz sessizlik oldu. Valu hafiften uyanmaya başlar gibiydi.

R: Sanırım biraz ses yaptık.

K: Sanırım.

Telefonuma baktım. Saat 6'ydı.

R: İstersen içeri geçelim. Valu'nun odasında bekleyelim. Zaten Bay ve Bayan Zenere daha uyanmamıştır. Valu da bir şey demez. Hem çocuklar da uyanmamış olur.

K: İyi fikir.

İçeri geçtik. Valu'nun odasında beklemeye başladık. Sonra Karol'un telefonu çaldı.

K: E-efendim anne?

K.A: Karol, bütün gece sana ulaşmaya çalıştım ama bil bakalım ne oldu?! Duyduğum tek ses "Aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor lütfen daha sonra tekrar deneyiniz."

K: Iıı, anne şeyy..

K.A:Karol,bana haber vermeliydin seni çok merak ettim.

K: Anne, haklısın..

Konuşma birkaç dakika daha sürdü. Devam ettikçe Karol'un yüzü düşüyordu. Ani bir refleksle telefonu elinden aldım.

R: Iıı, merhaba Bayan Sevilla.

K.A:Merhaba... Kimsiniz?

R:Ben Karol'un arkadaşıyım. Adım Ruggero. Karol dün akşam benim de çok çok yakın bir arkadaşım olan Valentina'nın davetine geldi. Valentina çok ısrar etmişti zaten. Merak etmeyin. Gayet güvendeydi. Valentina çok iyi bir kızdır. Karol'la çok iyi ilgilendi. Ben de oradaydım ve Karol'la çok güzel vakit geçirdik.

K.A: Anladım R...?

R:Ruggero.

K.A: Evet, Ruggero. Ben seni anladım canım. Ama Karol'la konuşmam lazım. Bilgilendirdiğin için sağ ol.