YAZ GÜNEŞİM

AYRILACAKSIN!

R: O gece sandığınız gibi değildi.

K: N-nasıl yani?
_____________
Flashback (5 ay önce)~

Valu'dan:

Karol ile birlikte bizim çocuklara bir sürpriz yapmaya karar vermiştik. Aslında Caru ve Agus da olacaktı ama onlar 1 haftalığına tatile gidince biz ikimiz hazırlıklara başladık. Dün akşamdan beri burayı süslemekle uğraşıyorduk. Eminim bayılacaklardı.

K: Valu, ben çok yoruldum biraz ara mı versek?

V: Olur canım ben de çok sıkıldım zaten. Mike ile Rugge neredeler ki?

K: Bilmem ben bir Rugge'ye yazayım.

Birkaç dakika sonra Karol cevap verdi.

K: Rugge'lerde oturuyorlarmış.

V: Biz de gidelim mi?

K: Şahane olur.

Hemen Karu ile hazırlanmaya başladık. Yarım saat sonra Ruggero varmıştık. Tam kapıyı çalacakken,

K: Bu sesler ne?

V: Bayan Pasquarelli'nin sesi gibi sanki?

Arkadan da Ruggero'nun bağırdığını duyuyorduk. Karol endişelenmişti.

K: Neden? Bir şey mi oldu acaba?

V: Sanırım yanlış bir zamanda geldik. Bayan Pasquarelli'nin tersi fenadır.

Ses biraz boğuktu. Tam anlaşılmasa da duyabiliyorduk.

K: E peki şimdi ne yapmalıyız?

Tam ağzımı açıp bir şey söylecekken sesler yükselmeye başladı. Artık daha net duyulabiliyordu.

R: Anne ne saçmalıyorsun sen? Benden bunu yapmamı nasıl beklersin!

B.P: Ne demek nasıl beklersin? Asıl sen ne yaptığının farkında mısın? Kendini bile bile ateşe atıyorsun! Bu oyuna bir son ver Ruggero yoksa olacaklardan ben sorumlu değilim.

Sesler aniden yükselince irkildik. Durumu kontrol etmeye çalıştım.

V: Haydi gel Karol, gidelim.

K: Olmaz, Rugge'yi burada bırakamam belli ki iyi şeyler olmuyor.

V: Bak Karu, seni anlıyorum ama gitsek iyi olacak gibi. Hem Rugge de biraz kafasını dinlemek ister belki. Daha ne olduğunu bile bilmiyoruz.

Karol biraz düşündü.

K: Sanırım haklısın.

Karol biraz daha rahatlamış görünüyordu. Bir an önce arabaya bindik ve bizim eve geçtik.

Dışarıda şiddetli bir yağmur yağıyordu. Aslında bu aylarda böyle çok yağmaz ama. Konuyu değiştirmek istedim.

V: Hava kapalı bugün. Zaten Mike ve Rugge gelselerdi bile ağaç evde kalamazdık. Boş yere süslemiş olduk o kadar.

Karol buruk bir şekilde gülümsedi.

V: Of hadi ama Karu yapma böyle.

K:...

V: Peki benim harika bir fikrim var! Biz en iyisi vurup kafayı uyuyalım, ne dersin? Sen de bu gece burda kal. Hava kötü zaten eve gitmene gerek yok.

K: Peki madem.

Dedi keyifsizce. Sonra hazırlanıp uyuduk.

Rugge'den:

Karu'mun mesaj atmasıyla mayıştığım koltuktan az da olsa doğruldum.

M: Kimmiş?

R: Kim kimmiş?