Eylül yaralı kırlangıç kuşu..
Yağmurdan kaçarken doluya tutulmuştu..
"Bir şartla nefes almana izin veririm" durdu ve koyu lacivert gözlerini göğüs oluğumda oyaladıktan sonra yavaşça yüzümde gezdirdi ve dudaklarını yalayıp viski bardağını önündeki k...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
EYLÜL
Karan yanımda ben onun kolunda bahçeye doğru ilerlediğimizdeKaranla bu kadar yakın olmanın dışında böyle bir kalabalikta bütün gözlerin üzerimizde olması da beni geriyordu. Karan'ın koluna doladığım elimi daha da sıktım. Bununla birlikte bana doğru dönen lacivertlerle göz göze geldim. Hâlâ daha soğuk bakışları geçmemişti.
"Biraz gülümse istersen herkesin gözü üzerimizde" ona sıcak yalandan bir tebessümle fısıldadım.
"Senden akıl alıcak değilim" dedi hâlâ daha düzelmeyen sinirli ses tonuyla.
"Çekilmezsin. Acaba seni nikah masasında bırakıp kaçsam mı ?" aramızı yumuşatmak amacıyla hafiften kıkırdadım.
"Öyle bir şeyi yapacak cesaretin yok senin" dedi alayla. Tek kaşımı kaldırdım."ama tam bir deliyim" dedim. Bakışlarına dikkat kesildiğimde dudaklarının biraz da olsa kıvrılmış olduğunu gördüm. En azından zorla evleniyormuş gibi değildi. Normalde olsa bunu asla umursamam ama Ali ile Ece'nin birde Hülya teyzenin gözleri üzerimizdeydi onların içinde bir şüphe kalsın istemiyordum.
Yutkunarak önüme döndüm ve nikah memuruna doğru yürüdük. Etrafımızda kalabalık oluşturmuş insanlara baktığımda çoğunun takım elbiseli adamlar olduğunu ve güzel alımlı kadınlar olduğunu gördüm. Kadınların üzerindeki kıyafet olsun takı olsun ne kadar paha biçilmez olduğunu ortaya koyuyordu. Bizim için süslenmiş masaya geldiğimizde ben sağa Karan da soluma geçince eline mikrofon alan nikah memuru herkese bakıp bize doğru döndü.
Yaklaşık yarım saat içinde kıyılan nikahımız ile Karan'ın resmi olarak eşi gözüküyordum. Nikah memuru yanımızdan ayrılalı beş dakika olmasına rağmen herkes gelip tebrik ediyor kimisi Karan ile iş hakkında konuşuyordu.
Burada bile iş konuşuyorlar (!)
Ece ile Ali köşede gülerek bir şeyler konuşuyordu. Yanıma gelemem sebepleri şuan Karan'ın iş arkadaşları olmalıydı. Acaba onlar da mafya mıydı ? İçimden bunun gibi düşünceler geziyorken bazı adamlara bakıp hangi tip mafya olduğunu anlama çalışıyorum ama hepsi normal insanlardı.
"Eylül ?" bana seslenen Karan ile daldığım yerden gözlerimi ayırıp ona baktım. Yanındaki takım elbiseli iki adamı gösterip "seni Sedat ve Alkan beyle tanıştırmak istiyorum" dedi. Gösterdiği sarışın genç adam Sedat kumral adam ise Alkan bey olmalılardı.
