Eylül yaralı kırlangıç kuşu..
Yağmurdan kaçarken doluya tutulmuştu..
"Bir şartla nefes almana izin veririm" durdu ve koyu lacivert gözlerini göğüs oluğumda oyaladıktan sonra yavaşça yüzümde gezdirdi ve dudaklarını yalayıp viski bardağını önündeki k...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
EYLÜL
"Sen ne saçmaladığının farkında mısın ?" şiddetle yerinden kalkan Ali tekmeyi önündeki sehpaya geçirdi.
"Daha dün tandığın adamla evleniceksin öyle mi ?" kafamı çekinerek olumlu bir şekilde salladım. "Hah inanamıyorum gerçekten" odanın içinde bir o yana bir bu yana durmadan volta atıyordu. Ona bir adamla uzun zamandır ilişkim olduğunu bunu onlara söylemekten çekindiğimi ve haftasonu evleneceğini söylemiştim. Ona gerçeği söylemezdim. Daha yaratıcı bir yalanda aklıma gelmedi doğrusu. Bu konularda berbat bir haldeyim. Beklediğimden fazla tepki vermişti ama Ece şuan ağzı açık şokta olduğu için daha tepki vermiyordu. Hülya teyze elini dizlerine vurup 'tövbe tövbe' diyip dua okuyordu Hülya teyzenin bunu niye yaptığını bende anlamış değilim doğrusu. Ali üzüldüğümü fark edince yanıma gelip ellerimi avucuna aldı.
"Bak küçük sincap , sen benim kız kardeşim sayılırsın. Bu öyle anlık verilecek bir karar değil. Hem kim bu adam ?" iste asıl olay şimdi başlıyordu.
"Karan. Adı Karan. Onu gerçekten seviyorum o iyi birisi" Ali sinirle güldü tekrar. "Beş yaşında çocuk gibisin. Herkes iyi diye evlenilmez. Tama onu seviyor olabilirsin ama bu adamın işi ne karakteri nasıl ?" yutkundum. Karanın işi neydi ?
"Kendine ait bir işyeri var onu işletiyor" yalan kotam dolmuştu bugün. Hem bence bu yalan sayılmazdı.
"Fındığım bana söylemek istediğin bir şey var mı ? Ben her koşulda senin yanındayım." sana bir değil söylemek istediğim çok şey var. İlki şu ki çok özür dilerim..
"Yok gerçekten güven bana iyi bir insan o" biraz daha Karanıöversem yalan söylemekten çarpılıcam. Boyun posundevrilsin Karan.
"OHA ! EYLÜL ! Sen evleniyor musun ?" Ece kendine gelmişti sonunda yerinden sıçrayıp göbek atmaya başladı. Hülya teyze ağzını kapatıp "Yazık oldu bu kıza" Ali ve ben hafif kıkırdadık. Ali ne kadar ben üzülmeyeyim diye gülse içinde sıkıntı vardı. Öz abim gibi korur kollardı beni. Aynı yaşta olmamız onun için bir şey ifade etmiyordu sürekli 'abinim ben senin' derdi.
"Düğünde en çok ben göbek atıcam. Biriciğim evleniyor. Ya müthiş sonunda hayatının aşkını bulacağını biliyordum" iç çektim.
Ya ya ne aşk ne aşk.
"Kızım ben sana güveniyorum. Hata yapmayacağına inanıyorum. Seviyorum diyorsan dilediğin gibi olsun ama ne zaman sıkışsan biz varız bunu unutma olur mu ?" Hülya teyzenin şefkatli sesine tebessüm ettim. Adımlayarak ona sarıldım. "Ya Hülya sultan bak ağlatıcaksın beni" dediğim anda kafamı okşadı."oy kuzum" daha çok sokuldum ona.
