ESARET (+18)

ALINTI

EYLÜL

"Senin hatan yüzünden böyle bir şeyle karşı karşıya gelmek zorunda kaldım.." sesi yüksek değildi fakat üzerime doğru gelmesi beni korkutuyordu.

"Benim bir suçum yok.." diye fısıldadım. Yanıma ulaşıp öylece geçti. Omzumun üzerinden ona baktığımda kendine bir kadeh viski doldurduğunu gördüm. Eline tuttuğu bardakla birlikte bana dönerken iç çekerek onu süzdüm.

Lanet olası bir çekiciliği vardı.

"Daha ne yapabilirdin Eylül !" sesini yükselttiğinde yerimden sıçradım. Elindeki içkisini bir dikişte bitirerek masaya çarparak koydu.

"Bana böyle bağıramazsın tamam mı ?" diyerek bende sesimi yükselttim.  İşaret parmağıyla merdivenleri gösterdi.

"Eylül odana çık. Daha fazla sinirlendirme beni !"

"Sen sinirlisin sadece öyle değil mi ?.." bir süre sustum. "Sana bir şey söyleyeyim mi bencil herifin tekisin." gözlerim dolmuştu.

Çünkü onu kıskanmıştım.

Ve bunu söyleyemiyordum...

Yavaşça adımlarını bana doğru yaklaştırdı. Burnuma gelen alkol ve parfüm kokusu beni sarmalamaya başlarken etkisi altına girmemek için kendimi sıktım.

"Sen Ebru hanımla ne konuşuyordun ?" gözlerini kısarak sorduğu soruyla yutkundum.

Demek ki görmüştü...

"Hiçbir şey.." fısıldadım. Umarım sesim ona ulaşmıştır.

"Bana söylemek istediğin bir şey var mı ?" kuşkuyla sorduğu soru beni dumura uğratmıştı.

Avuç içlerim yavaş yavaş terliyordu. Gözlerine baktım. Siyah gözlerine ve pürüzsüz tenine. O da benim gözlerimin içine bakıyordu sanki yalan söylediğimi her an anlayabilecek gibi bir hâli vardi. Belki de anlayabilirdi ama bu ona gerçeği söyleyeceğim anlamına gelmiyordu. Çünkü bu onun hassa noktasıydı ve bunu konuşmuştuk. Eğer ona söyleseydim nasıl bir tepki alacağımı bilmediğimden bir şey söylemeyip susmaktan başka çarem yoktu.

Ona hamile olduğumu söylemezdim..

∆∆∆

Yeni bölüm yakında geliyor 🤗

Öpüyorum sizi çiçeklerim ❤️